Discoverer 35
Z Wikipedii
| Discoverer 35 SRV 523 |
|
 |
|
| Inne nazwy | CORONA 9028, Corona 35, KH-3 9028, Agena B 1118, FTV-1118, 1961 Alpha Zeta |
| Zaangażowani | CIA, USAF (USA) |
| Indeks COSPAR | 1961-030A |
| Rakieta nośna | Thor Agena B |
| Miejsce startu | Vandenberg, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 238[1] km |
| Apogeum | 278 km |
| Okres obiegu | 90 min |
| Nachylenie | 81,63° |
| Mimośród | 0,003012 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 15 listopada 1961 (21:23 GMT) |
| Koniec misji | 3 grudnia 1961 |
| Powrót do atmosfery | 16 listopada 1961 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | 1150[2] kg |
Discoverer 35 - amerykański satelita wywiadowczy. Stanowił część tajnego programu CORONA. Jego zadaniami miało być wykonanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o niskiej rozdzielczości. Kapsuła powrotna oddzieliła się od statku po wykonaniu około 18 orbit. Została przechwycona w locie przez samolot C-130.
.gif/150px-Thor_Agena_B_with_Discoverer_35_(Nov._15_1961).gif)
Oprócz normalnego wyposażenia do telemetrii, statek został wyposażony w dodatkowe mierniki napięcia i ciśnienia, oraz innych parametrów lotu.
Pomyślnie wystrzelone misje Keyhole-3, czyli Discoverer 29, Discoverer 30, Discoverer 32, Discoverer 35, i Discoverer 36, zużyły razem 7 521,2448 metrów taśmy filmowej, na których wykonały 9 918 fotografii. Mimo że kamery statku pracowały poprawnie, zdjęcia miały zauważalną granulację.
[edytuj] Ładunek
- Kamera panoramiczna C" (Double Prime), o ogniskowej 61 cm i rozdzielczości (na powierzchni Ziemi) 7,6 m
- Próbki wystawiane na działanie promieniowania kosmicznego
- Dwie grupy klisz pokrytych emulsją czułą na promieniowanie jądrowe, ustawione pionowo i poziomo. Badały intensywność i kierunek promieniowania kosmicznego. Były czułe na neutrony, promienie X, i kwanty gamma. Eksperyment zawierał także próbki metali (w tym ziem rzadkich), wystawione na działanie środowiska kosmicznego
- Radiometer skanujący - ważący 1,68 kg przyrząd mierzył promieniowanie termiczne wysyłane przez Ziemię oraz promieniowanie słoneczne odbite od Ziemi. Składał się z m.in.: układu optycznego i filtrów umieszczonych w wieżyczce; dwóch bolometrów (razem 175 detektorów PbS): czułego na promieniowanie termiczne, 3,5 - 30 μm, i czułego na światło widzialne i bliską podczerwień, 0,2 - 4,5 μm); systemu telemetrii. Każdy detektor miał pole widzenia około 5°. Taki sam przyrząd poleciał na satelicie MIDAS 4; wyprodukowany przez Baird-Atomic Inc. (obecnie Baird Corporation); mimo, że tylko detektor promieniowania termicznego działał poprawnie, eksperyment udał się. Dobre dane odebrano ze 110 orbit, czyli z około 165 godzin pracy
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
Seria KH-1: Discoverer 0 • Discoverer 1 • Discoverer 2 • Discoverer 3 • Discoverer 4 • Discoverer 5 • Discoverer 6 • Discoverer 7 • Discoverer 8 • Discoverer 9 • Discoverer 10 • Discoverer 11 • Discoverer 12 • Discoverer 13 • Discoverer 14 • Discoverer 15
Seria KH-2: Discoverer 16 • Discoverer 17 • Discoverer 18 • Discoverer 19 • Discoverer 21 • Discoverer 22 • Discoverer 25 • Discoverer 26 • Discoverer 28
Seria KH-3: Discoverer 29 • Discoverer 30 • Discoverer 31 • Discoverer 32 • Discoverer 33 • Discoverer 34 • Discoverer 35 • Discoverer 36 • Discoverer 37
Seria KH-4: Discoverer 38 • Discoverer 39 • Discoverer 40 • Discoverer 42 • Corona 43 • Corona 44 • Corona 45 • Corona 46 • Corona 47 • Corona 48 • Corona 49 • Corona 51 • Corona 52 • Corona 55 • Corona 56 • Corona 57 • Corona 58 • Corona 59 • Corona 60 • Corona 62 • Corona 65 • Corona 66 • Corona 67 • Corona 70 • Corona 73 • Corona 74 • Corona 75
Seria KH-4A: Corona 69 • Corona 71
Seria KH-5: Discoverer 20 • Discoverer 23 • Discoverer 24 • Discoverer 27 • Discoverer 41 • Corona 50 • Corona 53 • Corona 63 • Corona 72
