Dobroć

Z Wikipedii

Dobroć Q to wielkość charakteryzująca ilościowo układ rezonansowy. Określa, ile razy amplituda wymuszonych drgań rezonansowych jest większa niż analogiczna amplituda w obszarze częstości nierezonansowych. Dobroć wyraża się wzorem:

gdzie:

W_d - energia drgań,

W_s - energia tracona w jednym okresie drgania.

Dobroć określa szerokość połówkową krzywej rezonansowej:

,

Δf - różnica częstotliwości dla których energia drgań jest równa połowie energii maksymalnej występującej dla częstotliwości f₀,

[edytuj] Obwody elektryczne

Dla cewki indukcyjnej o indukcyjności L dobroć wynosi:

gdzie: ω - częstość wymuszonych zmian prądu,
R - oporność czynna cewki.

Dla kondensatora o pojemności C dobroć wyraża się wzorem:

gdzie: ω - częstość wymuszonych zmian prądu,
R - zastępcza szeregowa oporność kondensatora.

W obwodzie zawierającym cewkę i kondensator:

,