Domicja Longina
Z Wikipedii
Domicja Longina (łac. Domitia Longina) (ur. 11 lutego ok. 55, zm. po 125) - cesarzowa rzymska, córka generała Gnaeusa Domitiusa Corbulo i Cassii Longiny.
Była żoną Eliusza Lamii. W 70 roku porzuciła męża i związała się z 19-letnim Domicjanem, młodszym synem cesarza Wespazjana. Później została jego żoną. W 73 roku urodził się ich syn, zmarły krótko po urodzeniu.
Według plotek miała romans z Tytusem, bratem Domicjana. Gdy w 81 roku Domicjan został cesarzem, Domicja otrzymała tytuł augusty.
Brała udział w spisku przeciwko swojemu mężowi.
[edytuj] Bibliografia
- Krawczuk A., Poczet cesarzowych rzymskich, Warszawa 1998, s. 87-89.
