Wikipedysta:Domi1903

Z Wikipedii

RYSZARD KAJA ur.1962 w Poznaniu,malarz, grafik, scenograf. Kontynuator rodzinnych tradycji artystycznych. Jego ojcem był Zbigniew Kaja, znany grafik, scenograf, jeden z twórców polskiej szkoły plakatu, matka - Stefania była ceramiczką i malarką. Studiował w Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu ( dzisiejsza ASP), dyplom z malarstwa otrzymał w pracowni malarstwa doc. Norberta Skupniewicza. Wzajemne przenikanie się świata malarstwa i teatru stało się rozpoznawalna wizytówka artystyczną. Był etatowym pracownikiem Teatru Wielkiego w Łodzi, Opery i Operetki w Szczecinie, Teatru Wielkiego w Poznaniu .Na stałe współpracuje ze Sławomirem Pietrasem, który go odkrył dla teatru. Jest twórcą ponad 150 scenografii do spektakli teatralnych , baletowych , operowych i telewizyjnych , kilku filmów w tym animowanej realizacji wg jego koncepcji plastycznej "Märchenbilder" . Wielokrotnie nagradzany za swe realizacje, pracował na większości scenach operowych kraju, często za granica m.in we Francji , Niemczech , Brazylii , Argentynie , Izraelu , Egipcie. Twórczość malarska obejmuje zarówno malarstwo olejne jak i cykle prac na papierze, grafiki, rysunek. Główną inspiracją dla całej jego twórczości jest specyficzne postrzeganie świata zaczerpnięte z prozy Bohumila Hrabala, którego znał osobiście . Przez lata rysuje cykl małych form malarskich na papierze, stosując techniki mieszane, Zajmuje się też collage, rysunkiem i malarstwem olejnym,które w przeciwieństwie do rysunku emanuje cichością i spokojem. Ulubioną formą wypowiedzi stał się skrupulatnie prowadzony swoisty dziennik, w którym zostaje zakodowana subiektywna prawda przeszłości, o skojarzeniach tyleż luźnych, co przemyślanych. W którym "czas się zatrzymał". Ryszard Kaja ma odwagę być malarzem niemodnym, jego ostentacyjna indywidualność opiera się na niemodnej figuratywności, zbudowanej na spiętrzeniu i w formie i treści nakładających się na siebie przedmiotów, nastrojów i charakterów rzeczywistości nastrojów.

Realizacje teatralne: Dla czołowych polskich scen operowych Warszawy , Poznania , Lodzi , Szczecina , Wrocławia projektował scenografię ( kostiumy i dekoracje ) między innymi do takich spektakli, jak: "Bal maskowy", "Ernani" ,”Falstaff” i "Rigoletto" Verdiego,” Madama Butterfly” Pucciniego , "Carmen" Bizeta, "Cyrulik sewilski" Rossiniego, „Czarodziejski Flet „ Mozarta , "Don Pasquale" Donizzetiego, "Skrzypek na dachu" Steina i Bocka, wielokrotnie na wielu scenach "Tosca" Pucciniego, a także „Orfeusz w piekle” Offenbacha, "Wolny strzelec" Webera ,” Krakowiacy i górale” Bogusławskiego „Ester” Szymanowskiego . Stworzył wizje plastyczne między innymi do następujących baletów: "Dziadek do orzechów" i "Jezioro łabędzie" Czajkowskiego, "Giselle" Adama, „Skrzypek opętany „ Małeckiego, "Grek Zorba" Theodorakisa, ”Makbet’ Ennio Morricone ,” Fantazja na Harnasie’ Kilara "Popołudnie fauna" Debussy'ego, "Romeo i Julia" Veredona do muzyki Berlioza.

W teatrach dramatycznych projektował między innymi do przedstawień: „Sen nocy letniej” Shakespeare’a , "Dwustronne lustro" Millera, "Droga do Mekki" Fugarda, "Damy i huzary" Fredry, "Szczęśliwe dni" Becketta, „Kubuś i jego pan” Kundery , „Kontrabasista” – Suskinda , „Niejaki Piórko” Michaux

Często poprzestaje tylko na projektowaniu kostiumów do spektaklu , tak było w przypadku „Borysa Godunowa" Musorgskiego i "La Traviaty" Verdiego , „Matki” Witkacego ,”Makbeta” Verdiego "Zbrodni i kary " Dostojewskiego , i innych . Opracował swój własny niepowtarzalny styl tworzenia kostiumu teatralnego, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka -nadrzędna zasadą jest wierne przeniesienie malarskiej wizji szkicu na scenę poprzez stosowanie niekiedy nawet niekonwencjonalnych metod.

Współpracował z wieloma znanymi reżyserami i choreografami , miedzy innymi z Grzesińskim , Zawodzińskim , Wycichowską , Augustynowicz , Brzoza , Gruza , Geshty , Drechsel , Veredon , Kolberger ,Jędrzejczak , Makarowski i wielu innych

Malarstwo: Twórczość malarska obejmuje zarówno malarstwo olejne jak i prace na papierze Zamknięte w cyklach: „Hrabale”, „Plątwy”, „zapatrzony wspak”. Jedną z najbardziej ulubionych form plastycznych są monotypie (cykle : „letnie damy” , „twarze” , „morze czerwone” , manekiny” , „warnowo” „vanitas vanitatum „ ) Z licznych podróży po świecie przywozi całe teki prac , najczęściej są to rysunki tuszem –„Indonezja – flores „ , „Altiplano” , „Praha” , „Bangkok” , „irańskie portrety” , i inne . są to o wiele bardziej dokumenty podróży w głąb siebie niż po za granice kraju . Prace swoje pokazuje sporadycznie, najczęściej na wystawach gdzie twórczość malarska miesza z projektami teatralnymi uzyskującymi range małych miniatur malarskich, swe prace pokazywał na wystawach w Poznaniu , Gnieźnie , Nowym Tomyślu , Łodzi , Barcelonie , Berlinie

Grafika użytkową:

Okazjonalnie Ryszard Kaja zajmuje się projektowaniem ilustracji książkowej , programów teatralnych , katalogów ,i przede wszystkim plakatów ( miedzy innymi : „Matka”, ”Tosca”, „Viva la Mamma”, „Orfeusz w piekle”, „my fair lady”, , „Zbigniew Kaja – pierwsza wystawa pośmiertna”, „Madama Butterlfy” , „Nabucco” , „Cyrulik sewilski’ , „Ondyna”, „Skrzypek Opętany” , „der Konsul” i wiele , wiele innych )

Dekoracje wnętrz: Współpracując z poznańskim Muzeum Narodowym przygotował m.in. oprawę plastyczna wystaw Joanny Dziubkowej „VANITAS - PORTRET NA TLE SARMACKICH OBYCZAJÓW POGRZEBOWYCH „ oraz „Szlachetne dziedzictwo czy przeklęty spadek-Tradycje sarmackie w sztuce i kulturze”

Od 1999 zostaje wciągnięty w krótkotrwała przygodę ze światem architektury, gdzie zaproponowano mu kilka realizacji dekoracji wnętrz w tym pasaże Starego Browaru w Poznaniu i kilka wnętrz tamtejszych lokali i biur.

Zarówno w architekturze jak i w teatrze i w malarstwie Ryszard Kaja tworzy swój własny spektakl

Na podstawie notek biograficznych katalogów teatralnych opracował Paweł Jasielski