Dragan Džajić
Z Wikipedii
Dragan Džajić - ur. 30 maja 1946 r. w Ubie, jugosłowiański piłkarz, grający na pozycji lewego skrzydłowego. Karierę piłkarską rozpoczynał w miejscowym klubie Jedinstwo Bijelo Pole, a następnie do 1977 r. występował w Crvenej Zvezdzie Belgrad. Jako zawodnik "Czerwonej Gwiazdy" rozegrał 590 meczów , w których strzelił aż 287 goli. W reprezentacji Jugosławii grał 83 razy w latach 1964-1977, zdobywając 23 bramki. Srebrny medalista ME w 1968 r., uczestnik MŚ w 1974 r. Pięciokrotnie powoływany był do reprezentacji świata. Do teraz uznawany jest za jednego z najlepszych zawodników w historii grających na swojej pozycji.
W reprezentacji Jugosławii zadebiutował w 1964 r. w spotkaniu z reprezentacją Rumunii (1:1). Liczne sukcesy klubowe i setki rozegranych spotkań uczyniły z niego gwiazdę piłkarskich boisk. Doskonale dyrygował drużyną, co potwierdził podczas ME w 1968 r., gdzie reprezentacja Jugosławii stoczyła ciężkie pojedynki z Anglią (1:0) i Włochami (1:1, a w powtórzonym meczu 0:2). W pierwszym meczu Džajić popisał się precyzyjnym lobem w 86 minucie spotkania, strzelając bramkę decydującą o zwycięstwie, a w finale uzyskał prowadzenie dla "plavich". Ten najwybitniejszy piłkarz ówczesnej Jugosławii, o którego ubiegały się wówczas najsłynniejsze piłkarskie potęgi - Real Madryt, Atlético Madryt czy Bayern Monachium, wybrał jednak francuską Bastię, gdzie zdołał strzelić 31 bramek w 80 spotkaniach. Został powołany do kadry na ME w 1976 r. Upływ czasu nie tylko nie zaważył na jego umiejętnościach, ale też ugruntował pozycję jako wybitnego zawodnika.
W listopadzie 2003 roku został wybrany w plebiscycie z okazji 50-lecia UEFA "Złotym zawodnikiem" Jugosławii, czyli najlepszym piłkarzem grającym w okresie od powstania UEFA do tego momentu. Należy dodać, że piłkarze byli wybierani we wszystkich państwach Europy przez federacje piłkarskie swoich krajów. Sam Pelé powiedział kiedyś o nim: "Džajić jest bałkańskim cudem – prawdziwym czarodziejem. Dziwne, że nie jest Brazylijczykiem, bo nigdy w życiu nie widziałem tak naturalnego piłkarza.", co może mówić samo za siebie o jego nieprzeciętnych umiejętnościach.
1 Pantelić • 2 Fazlagić • 3 Damjanović • 4 Đorđević • 5 Paunović • 6 Holcer • 7 Petković • 8 Osim • 9 Musemić • 10 Belin • 11 Džajić • 12 Vukčević • 13 Dujković • 14 Aleksić • 15 Pavlović • 16 Aćimović • 17 Ramljak • 18 Mihajlović • 19 Brzić • 20 Antić • 21 Trivić • 22 Hošić trener: Mitić
1 Petrović • 2 Buljan • 3 Hadžiabdzić • 4 Mužinić • 5 Katalinski • 6 Šurjak • 7 Popivoda • 8 Oblak • 9 Aćimović • 10 Jerković • 11 Džajić • 12 Marić • 13 Halilhodžić • 14 Sljivo • 15 Vladić • 16 Vukotić • 17 Žungul • 18 Vabec • 19 Đorđević • 20 Peruzović • 21 Bogićević • 22 Svilar • trener: Mladinić
