Dritëro Agolli
Z Wikipedii
Dritëro Agolli (ur. 13 października 1931 roku w Menkulas w rejonie Devoll) – albański poeta, pisarz, scenarzysta filmowy i dziennikarz.
Mając niespełna 14 lat przyłączył się do ruchu oporu i był żołnierzem IX Brygady. Po zakończeniu wojny uczył się gimnazjum w Gjirokastrze. W konkursie na stypendium umożliwiające studia w ZSRR był jednym z trzech laureatów. Studia wyższe filologiczne odbył w Leningradzie. Po powrocie do kraju przez wiele lat pracował w dzienniku Zëri i popullit. Od 1973 r. pełnił funkcję przewodniczącego Związku Pisarzy i Artystów Albanii. Był także deputowanym Partii Socjalistycznej do parlamentu albańskiego. W 1999 r. od Prezydenta Republiki Albanii otrzymał tytuł Zasłużony dla narodu (Nderi i kombit).
Pierwsze utwory publikował w roku 1958. Jego bogata twórczość literacka obejmuje utwory poetyckie, opowiadania, powieści, dramat i scenariusze filmowe. Pisał także dzieła naukowe, poświęcone literaturze albańskiej. Będąc wiernym obowiązujące w Albanii ideologii socrealizmu, podjął w kilku swoich utworach lirycznych problem wewnętrznych dylematów poety. Już w latach 70. był krytykowany za obecną w jego utworach ironię, którą jego krytycy odbierali jako krytykę systemu, stworzonego przez Envera Hodżę.
Spis treści |
[edytuj] Tomiki poetyckie
- Hapat e mia në asfalt (Moje kroki na asfalcie, 1961),
- Shtigje malesh dhe trotuare (Górskie ścieżki i chodniki, 1965),
- Devoll-Devoll (1964)
- Mesditë (Południe, 1968),
- Baballarët (Ojcowie, 1969),
- Nënë Shqipëri (Matka Albania, 1974),
- Fjala gdhend gurin (Słowo rzeźbi kamień, 1977),
- Udhëtoj i menduar (Podróżuję myśląc, 1985),
- Pelegrini i vonuar (Spóźniony pielgrzym, 1993),
- Lypësi i kohës (Żebrak czasu, 1995),
- Fletorkat e mesnatës (Zapiski o północy, 1999)
[edytuj] Proza
- Komisari Memo (Komisarz Memo, 1970)
- Zhurma e erërave të dikurshme (Szum dawnych wiatrów, 1964)
- Njeriu me top (Człowiek z armatą, 1975)
- Trandafil në gotë (Róża w szklance, 1980)
[edytuj] Scenariusze filmowe
- Horizonte te hapura (1968)
- I teti ne bronz (1970)
- Krevati i Perandorit (1973)
- Njeriu me top (1977)
[edytuj] Tłumaczenia polskie
- Początek poematu o Qemalu Stafie, Piramidy, Smutek, Śmierć matki, Elegia dla psa, Szaro, Pielgrzym, Człowiek i czas, Tajemnica świecy, [w:] Nie jest za późno na miłość. Antologia poezji albańskiej XX wieku, przeł. M.Saneja, Sejny 2005.