Dynamiczny HTML

Z Wikipedii

Dynamiczny HTML lub DHTML (ang. Dynamic HyperText Markup Language, dynamiczny hipertekstowy język znaczników) jest to umowna nazwa dla technik służących do dynamicznej zmiany treści, wyglądu, zachowania dokumentu HTML umożliwiających interakcję strony www z użytkownikiem i stosowanie efektów wizualnych.

Dynamicznym HTML-em bardzo często mylnie nazywa się technologie umożliwiające dynamiczne generowanie dynamicznych stron WWW.

W skład DHTML wchodzą technologie takie jak (X)HTML, DOM, CSS, SVG (i inne aplikacje XML-a), rozszerzenia przeglądarek (np. w postaci filtrów) i JavaScript (lub inny język skryptowy działający po stronie przeglądarki stron WWW), który jest najistotniejszy, ponieważ dzięki niemu można „wprawić w ruch” pozostałe technologie.

[edytuj] Historia

Pierwszą przeglądarką obsługującą DHTML (czerwiec 1997) był Netscape Navigator w wersji 4. Jego implementacja DOM była bardzo ograniczona, przez co tworzenie skryptów nastręczało licznych trudności.

Drugą przeglądarką (październik 1997), która wprowadziła obsługę DHTML, był Internet Explorer. W przeciwieństwie do konkurenta, zawierał bardzo elastyczną implementację DOM, więc tworzenie skryptów było znacznie łatwiejsze. Obie implementacje nie były ze sobą zgodne.

W październiku 1998 W3C ogłosiło finalną wersję oficjalnego standardu DOM, zbliżonego do wersji Microsoftu. Możliwe stało się więc opracowanie przeglądarki, która obsługiwałaby DHTML na podstawie oficjalnych standardów. Pierwszą przeglądarką, która to robiła, był wprowadzony w marcu 1999 Internet Explorer 5.

Niemniej do dzisiaj można w Sieci spotkać się ze skryptami DHTML pisanymi pod autorski model Microsoftu. Z tego powodu większość przeglądarek obsługuje oba modele DHTML.