Z Wikipedii
Odmiana o białych kwiatach
Dzwonek karpacki (Campanula carpatica Jacq.) - gatunek byliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Na świecie ma swoje naturalne stanowiska wyłącznie w Karpatach, ale poza granicami Polski. Jest endemitem karpackim.[1] W Polsce jest natomiast często uprawiany, jako roślina ozdobna.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina tworząca luźne kępy wysokości 15-40 cm o licznych i wiotkich, pokładających się lub podnoszących, rozgałęzionych łodygach. Pędy nagie lub owłosione krótkimi, szorstkimi włoskami.
- Liście
- Ogonkowe. Dolne liście duże, sercowatojajowate, karbowano-piłkowane. Górne liście mają zakrągloną nasadę i są równowąskie i całobrzegie.
- Kwiaty
- Duże, dzwonkowate, o lazurowym kolorze, wyrastające pojedynczo lub po kilka na długich szypułkach. Zdarzają się również kwiaty białe. Korona ma ząbki wcięte co najwyżej do 1/3 długości. Wewnątrz pojedynczy słupek z 3 lub 4 zagiętymi znamionami. Zatoki pomiędzy ząbkami kielicha bez wyrostków. Kwitnie od lipca do września.
- Owoc
- Torebka.
- Biotop, wymagania
- W naturalnym swoim środowisku rośnie na skałach, szczególnie wapiennych. Hemikryptofit.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna. Dla swoich pięknych kwiatów jest częto uprawiany. Nadaje się szczególnie na rabaty i do ogrodów skalnych. Wymaga próchniczno-gliniastej gleby i słonecznego lub półcienistego stanowiska. Można go uprawiać z nasion, lub przez podział bryły korzeniowej. Zwykle sam się nasiewa.[2]
Przypisy
- ↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.