Ehecatl
Z Wikipedii
Ehecatl ("Wiatr” lub "Powietrze") – w mitologi azteckiej bóg wiatru, najczęściej występujący jako emanacja boga Quetzalcoatla.
Ehecatl najczęściej przedstawiany był w masce z dziobem ptaka, z pektorałem w kształcie, przeciętej pionowo muszli zwanej "Klejnotem Wiatru". Maski tego rodzaju do dziś są przywdziewane przez tancerzy podczas lokalnych świąt w Meksyku. Według mitów był synem bogini Tlaltecutli/Tlaltecuhtli, "Pan(i) Ziemi", która wypluła go wraz z bogiem Tezcatlipoca. Im przypisuje się ostatnie stworzenie świata Obaj stworzyli niebo o dużej wadze, co spowodowało, że inni bogowie musieli im pomóc, aby unieść je do góry. Gdy już tam zostało umieszczone kilku z nich pozostało, aby je podtrzymywać. Inna wersja mówi, iż wspomniany bogowie przeistoczyli się w węże i rozdarli Tlaltecuhtli na pół, aby z dwóch części utworzyć nowe niebo i ziemię. Z pozostałych części ciała np. z włosów, powstały drzewa, kwiaty zioła, ze skóry łąki i drobniejsze kwiaty, z nosa – wąwozy i łańcuchy górskie, z ust – rzeki i jaskinie.
Jako Quetzalcoatl-Ehecatl był synem Ometeotl i Tonacacihuatl, którzy zrodzili czterech synów -najważniejszych bogów azteckich. Ehecatlowi był synem drugim i przypisywano mu w kodeksach kolor biały.
Mity związane z Ehecatl:
- Mit o stworzeniu świata;
- Mit o stworzeniu człowieka;
- Mit o stworzeniu alkoholu.