Eklezja
Z Wikipedii
Eklezja (gr. ἐκκλησία ekklesia "zgromadzenie") – Zgromadzenie Ludowe, zgromadzenie obywateli w demokracji ateńskiej w V i IV w. p.n.e. najwyższa władza w państwie, decydująca o polityce zagranicznej, sprawach wojskowych i niektórych sądowych; mogli w nim uczestniczyć wszyscy pełnoprawni obywatele, którzy ukończyli 20 lat; podczas obrad obowiązywała wolność wypowiedzi (isogoria) i składania wniosków. Obrady zaczynały się od modlitwy oraz zarżnięcia świni i skropienia jej krwią mównicy, aby przepędzić złe duchy. Następnie przedstawiano porządek obrad. W pierwszej kolejności głos zabierali uczestnicy, którzy ukończyli 50 lat. Głosowano poprzez podniesienie rąk (decyzje podejmowano na podstawie większości optycznej), w szczególnych przypadkach w sposób tajny, za pomocą skorupek. Od 403 r. p.n.e. za udział w obradach płacono diety. Zgromadzenie Ludowe zbierało się początkowo raz w miesiącu, później cztery razy. Każde obrady dotyczyły innego zakresu tematycznego:
I. Wybierano nowych urzędników, oceniano ustępujących, rozpatrywano sprawy dotyczące rozdawnictwa zboża oraz sądów skorupkowych. II. Rozpatrywano sprawy dotyczące obywateli. III. i IV. Omawiano sprawy religijne oraz sprawy zastrzeżone dla posłów i heroldów
Miejscem spotkań była początkowo Agora, następnie specjalnie usypane wzgórze Pnyks. W ostatniej fazie istnienia demokracji Teatr Dionizosa.
Eklezja liczyła sobie 30-40 tys. obywateli; kworum wynosiło 6 tys. Na zebraniach obywatele głosowali nad uchwałami, zajmowali się polityką zagraniczną, decydowali o wojnie i pokoju, prowadzili tzw. sąd skorupkowy (ostracyzm), kontrolowali urzędników. Na jednym posiedzeniu podejmowano około 10 uchwał, a każda opatrzona była podpisem: "edoxse to demo" ("uchwalone przez lud"). Najważniejsze decyzje wykuwane były na płycie i ustawiane w centrum miasta, tak aby każdy mógł się z nimi zapoznać.
W starożytnej Sparcie miejsce zgromadzenia obywatelskiego zajmowała apella. Do jej zadań należało przyjmowanie lub odrzucanie ustaw oraz wybór gerontów i eforów. Wyboru dokonywano przez aklamację - strona która głośniej krzyczała zwyciężała.
