Eksplozja w katedrze

Z Wikipedii

Eksplozja w katedrze – powieść Alejo Carpentiera z 1962 opisująca historię rodzeństwa z Hawany: Carlosa, Estebana i Sophii, które po śmierci ojca (kupca) znajduje się pod wpływem Wiktora Huguesa - jakobina, masona, rewolucjonisty. Powieść rozgrywa się na przestrzeni wielu lat, w większości na Karaibach i we Francji. Ilustruje czasy przed rewolucją francuską, samą rewolucję, terror jakobiński i czasy napoleońskie. A wszystko widziane przez pryzmat losów rodzeństwa oraz samego Wiktora.

Eksplozja w katedrze jest mistrzowską zarówno w formie, jak i treści krytyką Oświecenia (oryginalny tytuł, El siglo de las luces oznacza dosłownie "Wiek Oświecenia"). Polski czytelnik odkryje w niej tę samą nutę co u Orwella i Sołżenicyna - jak społeczności, które w imię szczytnych ideałów odrzuciły Boga i tradycję staczają się w zakłamanie, terror i nędzę.