Ema Destinnová

Z Wikipedii

Ema Destinnová
Urodzony	26 lutego 1878 Praha
Zmarł	28 stycznia 1930 České Budějovice
Galeria w Wikimedia Commons

Ema Destinnová , właściwie Emilie Pavlína Kittlová (ur. 26 lutego 1878 w Pradze, zm. 28 stycznia 1930 w Pradze) - czeska śpiewaczka (sopranistka).

[edytuj] Życiorys

Pochodziła z rodziny patrycjuszy praskich. Śpiew studiowała u Marii von Dreger Loewe-Destinn, po której miała swój pseudonim.

1898-1909 występowała w berlińskiej Hofoper, 1901 i 1902 w niemieckim Bayreuth, 1904-14 i 1919 w londyńskim Covent Garden, 1908-16 i 1920-21 w The Metropolitan Opera w Nowym Jorku, 1901-24 w Teatrze Narodowym w Pradze (od 1908 honorowa członkini).

Śpiewała na przykład partie Minnie na światowej premierze opery Dziewczyna ze Złotego Zachodu G. Pucciniego w The Metropolitan Opera w Nowym Jorku (1910) i Marzenki na premierze amerykańskiej opery Prodaná nevěsta Bedřicha Smetany (1909).

Zdobyła sławę międzynarodową i należała do grona najwybitniejszych czeskich śpiewaków operowych, i to nie tylko dramatycznym głosem ciemnej barwy, ale i mistrzowską techniką oraz aktorstwem.

Zwracała też uwagę na działalność koncertową i literacką (powieść Ve stínu modré růže, 1930; powieść z elementami autobiograficznymi Dr. Casanova, która powstała 1900-15; dramaty Rahel i Tůně, wiele wierszy, tekstów pieśni i muz. librett).

W czasach I wojny światowej pośredniczyła pomiędzy krajowym i zagranicznym ruchem oporu. Jej działalność została odkryta i w latach 1915-17 była przetrzymywana w areszcie domowym w swoim pałacu w miasteczku Stráž nad Nežárkou. W latach 1917-18 uczestniczyła w ruchu narodowym, między innymi inicjatorka Manifestu muzyków czeskich.

[edytuj] Źródła

• Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století 1, Praha 1999, ISBN 80-7185-245-7
• Miloslav Pospíšil, Ema Destinnová - Česká pěvecká legenda, Praha 2008, ISBN 80-7243-343-8