Emil Abderhalden

Z Wikipedii

Emil Abderhalden (ur. 9 marca 1877 w Oberuzwil, zm. 5 sierpnia 1950 w Zurychu) - szwajcarski biochemik i fizjolog.

[edytuj] Działalność naukowa

Od 1902 roku współpracował z Emilem Fischerem. W latach 1911-1945 wykładał chemię fizjologiczną w Uniwersytecie w Halle. Prowadził badania nad przemianą materii, biochemią aminokwasów, hormonów i enzymów. Uważany za twórcę nowoczesnej nauki o żywieniu (dietetyki). Swoimi badaniami naukowymi wspierał także walkę z alkoholizmem, w 1904 sporządził obszerną bibliografię naukową tego zagadnienia.

Autor m. in. Lehrbuch der physiologische Chemie (5 wyd. 1923), Biochemisches Handlexikon (13 t., 1910-1932), Handbuch der biologischen Arbeitsmethoden (13 t. do 1939, dzieło nieukończone).

[edytuj] Działalność społeczna

Abderhalden łączył działalność naukową z działalnością na rzecz podniesienia poziomu moralności. Służyły trmu założone przez niego czasopisma "Fortschritte der naturwissenschaftlichen Forschung" i "Etik". Pierwsze z nich założył w 1918 - publikował w nich artykuły zwalczające alkoholizm, w których opierał się na swoichbadaniach chemicznych i biologicznych. Drugie z nich założył w 1922, a od 1938 także redagował - zamieszczał w nich atykuły dotyczące etyki seksualnej. W 1947 stanął na czele szwajcarskiego związku pomocy duchowej dla Niemiec - owocem jego pracy społecznej w tym okresie jest gromadzące refleksje o wspólnocie ludzkiej i trwałym pokoju dzieło Gedanken eines Biologen zur Schaffung einer Völkergemeinschaft und eines dauerhaften Friedens (Zurych 1947).