Eppendorfka
Z Wikipedii
Eppendorfka (też ependorfka, ependorf, probówka Eppendorfa, mikroprobówka, probówka mikrowirówkowa, rzadziej eppendorfówka).
Eppendorfka to powszechna nazwa jednorazowych probówek plastikowych o małej pojemności (do 2ml). Wykonane są one z półprzezroczystego plastiku, w przekroju są okrągłe i na dole zwężają się stożkowato (poza 2ml). Posiadają zatrzaskową pokrywkę, która zamyka je zupełnie szczelnie. Tworzywo z którego są zrobione, cechuje obojętność i wysoka oporność chemiczna (nawet na część rozpuszczalników organicznych), wysoka odporność zarówno na wysokie (powyżej 100°C, wytrzymałość na sterylizację termiczną) jak i niskie (ciekły azot) temperatury, z wytrzymałością na ich gwałtowne zmiany. Dodatkowo eppendorfki posiadają wysoką wytrzymałość mechaniczną, która pozwala przeprowadzać w nich wirowania przy siłach rzędu nawet kilkudziesięciu tysięcy G. Cechy te, czynią je podstawowymi naczyniami reakcyjnymi używanymi w biochemii i biologii molekularnej. Przechowuje się w nich też różne substancje.
Eppendorfki mają pojemność od 100μl do 2ml, jednak najbardziej popularne są te 1,5ml. Eppendorfki o najmniejszych pojemnościach, są zwane często peceerówkami, ponieważ zwykle wykorzystuje się je do reakcji PCR. By podczas codziennej pracy ułatwić rozróżnianie eppendorfek (np. zawierających różne próbki), są one także produkowane z kolorowego plastiku.
Eppendorfki, zależnie do czego mają służyć, są często modyfikowane do pełnienia różnych funkcji. Na przykład poprzez silikonizowanie wewnętrznych powierzchni, sterylizację, pozbawienie ich substancji pirogennych oraz kwasów nukleinowych itp.
Nazwa eppendorfka pochodzi od nazwy ich najbardziej znanego (co nie znaczy jedynego) producenta – firmy Eppendorf.
Pomimo tego, że obecnie ten typ probówek produkuje wielu producentów, ich wymiary są ujednolicone do istniejących standardów, tak by eppendorfki były kompatybilne z innymi urządzeniami laboratoryjnymi, jak wirówki, termocyklery czy stojaki probówkowe.
