Ernst Käsemann
Z Wikipedii
Ernst Käsemann (ur. 12 lipca 1906 w Bochum-Dahlhausen; zm. 17 lutego 1998 w Tübingen), niemiecki teolog luterański i wykładowca uniwersytecki. W 1931 r. w Marburgu napisał doktorat pod kierownictwem Rudolfa Bultmanna, którego był jednym z najznamienitszych uczniów. Tematem dysertacji była eklezjologia św. Pawła. Od 1933 do 1946 r. był pastorem wspólnoty w Gelsenkirchen – Rotthausen, gdzie się wyróżnił nauczaniem opozycyjnym wobec terroru stosowanego przez reżim nazistowski. W 1937 r. spędził kilka tygodni we więzieniu Gestapo za sprzyjanie komunistom. W 1939 r. uzyskał habilitację na podstawie dysertacji na temat Listu do Hebrajczyków. Po wojnie został profesorem Nowego Testamentu w Mainz od 1946 do 1952, później w Getyndze do 1959 i do 1971 w Tübingen.
w 1954 r. w Getyndze Käsemann opublikował swoje najważniejsze dzieło Das Problem des historischen Jesus (Problem Jezusa historycznego). Stwierdzał w nim, w przeciwieństwie do swego mistrza Bultmanna, że dzięki tekstom ewangelicznym jest możliwe poznanie życia Jezusa Chrystusa i głoszonego przez niego przesłania. Zbliżył się w ten sposób do twierdzeń Ferdinanda Christiana Baura.
Käsemann stosuje podwójne kryterium weryfikacji w tradycji synoptycznej. Według niego logion Jezusa wtedy można uznać za oryginalny, kiedy nie można go sprowadzić ani do środowiska hebrajskiego, ani do życia i nauczania pierwszych chrześcijan. Do tego Käsemann dodaje kryterium wielokrotnego odniesienia i zgodności logionu z innymi słowami Jezusa, uznanymi za oryginalne. Te kryteria stanowią, według niego, podstawę w badaniach nad zagadnieniem Jezusa historii. Dostrzega on ponadto w apokaliptyce żydowskiej, w kontekście której zresztą umieszcza przesłanie Jezusa, element źródłowy dla Pawłowej doktryny o usprawiedliwieniu i całej teologii Nowego Testamentu. Określa on apokaliptykę jako "matkę teologii chrześcijańskiej". Jego komentarz do Listu do Rzymian, opublikowany w 1973 r. stał się standardową lekturą dla całego pokolenia biblistów.
Ernst Käsemann otrzymał doktoraty honoris causa uniwersytetów w Marburgu, Durham, Edynburgu, Oslo i Yale.
Życie niemieckiego teologa zostało też naznaczone traumatycznym doświadczeniem. Jego córka, Elisabeth Käsemann, została uprowadzona przez argentyńskie służby specjalne podczas dyktatury wojskowej w tym kraju i zaginęła. Prawdopodobnie została zamordowana razem z innymi desaparecidos 24 marca 1977 r.