F2C

Z Wikipedii

Modele F2C. Na zdjęciu widoczne 2 modele klasy F2C przygotowane do wyścigu. Na skrzydle widoczne numery licencji sportowych Aeroklubu Polskiego Aeroklub_Polski.

F2C - modelarstwo wyścigowe na uwięzi. Wyścigi modeli na uwięzi, wykonanych z bardzo lekkich, ale wytrzymałych tworzyw, takich jak balsa, kompozyty węglowe, kevlarowe, duraluminium. Samoloty napędzane są silnikami spalinowymi o pojemności skokowej nie przekraczającej 2,5cm³.

[edytuj] Zasady wyścigów

Jednorazowo odbywa się wyścig minimum 2, maksimum 3 zespołów w jednym okręgu. Zespół (tzw. "team") składa się z 2 osób: pilota i mechanika. Na okręgu wyznaczonych jest 6 sektorów dla mechaników, porównywalne z "pit-stopami" z Formule 1.

Wyścig trwa, aż każdy zespół przeleci 100 okrążeń, chyba że przekroczy czas 10 minut (w finale 200 okrążeń na 15 minut). Model musi wykonać przynajmniej jedno międzylądowanie w celu uzupełnienia paliwa, w praktyce wykonuje się dwa, ponieważ objętość układu paliwowego wystarcza na maks. 40 okrążeń.

Aby konkurencja była sprawiedliwa w tej klasie obowiazują bardzo szczegółowe przepisy dotyczące zachowania pilotów, mechaników, wykonania modeli czy długości samych linek (15,92 m).

Sam wyścig wygląda bardzo dynamicznie: modele samolotów potrafią przekroczyć prędkość 200-220 km/h, a silniki bez tłumików wyjące cały czas z około 25 000 obrotami na minutę tylko dodają lotom atrakcyjności.

Konkurencja ta wymaga od modelarzy wielu talentów, począwszy od cierpliwości i dokładności w budowie modeli, na sprawnosci fizycznej kończąc. Można powiedzieć, że jest to modelarski odpowiednik Formuły 1, z tym że, po odpowiednich zmianach łagodzących regulamin, może być uprawiana również przez mniej zaawansowanych modelarzy dając równie dużo satysfakcji.

W tej chwili z powodu braku promocji konkurencja ta powoli zamiera w Polsce, w przeciwieństwie do innych krajów, takich jak Francja, Anglia czy USA, gdzie jest bardzo ceniona ze względu na swoją widowiskowość i poczucie fizycznej "więzi z modelem"