Falathar i Erellont

Z Wikipedii

Falathar i Erellont – fikcyjne postacie ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Wzmianki na ich temat pojawiają się w Silmarillionie.

• W angielskim oryginale – Falathar / Erellont
• Przekład Marii Skibniewskiej – Falathar / Erellont

Falathar i Erellont – Edainowie (?), żeglarze z Przystani Sirionu. Wraz z jeszcze jednym towarzyszem, Aerendirem, brali udział we wszystkich morskich podróżach Eärendila na statku „Vingilot”. Podczas ostatniej z nich dotarli oni ze swym wodzem i jego żoną Elwingą do Valinoru. Pozostali na okręcie, gdy Eärendil ruszył stawić się przed obliczem Valarów. Nigdy więcej go nie zobaczyli, tak jak Elwingi. Później Eönwë, herold Manwëgo, nakazał im wsiąść do innej łodzi, którą potężny wicher (za sprawą Valarów) pchnął daleko, gdzieś na wschód Śródziemia. Dalsze losy Falathara i Erellonta pozostają nieznane.

Oba ich imiona pochodzą z języka sindarin.