Faza kolumnowa
Z Wikipedii
Faza kolumnowa - rodzina faz ciekłokrystalicznych, w których występuje daleko zasięgowe uporządkowanie cząsteczek w formie kolumn.
Faza kolumnowa jest zwykle generowana przez sztywne cząsteczki o kształcie dysku. Cząsteczki te w odpowiednich warunkach (temperatura, ciśnienie) układają się spontanicznie w długich kolumnach, przypominających stosy monet. Kolumny te mogą być dodatkowo zorganizowane w rodzaj siatki, której rodzaj jest podstawą podziału faz kolumnowych:
- faza kolumnowa heksagonalna (Dh) występuje najczęściej; w fazie tej kolumny układają się w siatkę, w której komórka elementarna przyjmuje kształt sześciokąta foremnego,
- faza kolumnowa rombowa (Drh), w której komórka elementarna siatki kolumn przybiera kształt rombu,
- faza kolumnowa kwadratowa (Dsq), najrzadziej spotykana, w której komórka elementarna przybiera kształt kwadratu.
Pierwszy materiał generujący fazę kolumnową został odkryty w 1977 r. przez hinduskiego chemika Sivaramakrishnę Chandrasekhara. Odkrył on, że pochodna benzenu zawierająca sześć bocznych grup alkilowych generuje nowy rodzaj fazy ciekłokrystalicznej.
Materiały generujące fazy kolumnowe znalazły zastosowanie jako suche elektrolity kanałowe, w których występuje zjawisko anizotropowego przewodnictwa elektrycznego, na skutek przepływu jonów wzdłuż kolumn i niemożności przepływu "w poprzek".
[edytuj] Bibliografia
- S. Chandrasekhar. Liquid Crystals, wyd. 2, Cambridge Univ Pr Published, 1993.
