Flauta
Z Wikipedii
Flauta (sztil, cisza morska, ang. Calm) – termin żeglarski oznaczający brak wiatru. Pogoda całkowicie bezwietrzna, prędkość wiatru 0,2 m/s (< 1 km/h), 0° w skali Beauforta.). Lustrzana tafla wody.
(etym. - nm. Flaute 'cisza morska' od flau 'słaby; ospały', źródło: Kopaliński)