Fokker T.IV
Z Wikipedii
Fokker T.IV | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Holandia |
Producent | Fokker |
Typ | wodnosamolot zwiadowczy i torpedowy |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – pływakowe, stałe |
Załoga | 4 |
Historia | |
Data oblotu | 7 czerwca 1927 |
Lata produkcji | 1927 – 1930 1936 – 1938 |
Wycofanie ze służby | 1942 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowy Wright Cyclone SR-1820-F2 |
Moc | 750 KM (565 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 26,20 m |
Długość | 17,60 m |
Wysokość | 6,00 m |
Powierzchnia nośna | 97,80 m² |
Masa | |
Własna | 4 665 kg |
Startowa | 7 200 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 260 km/h |
Prędkość przelotowa | 220 km/h |
Prędkość wznoszenia | 6,9 min. na wysokość 2000 m |
Pułap | 5 900 m |
Zasięg | 1 560 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm (ruchome, w stanowiskach strzeleckich) bomby o łącznej masie do 900 kg lub 1 torpeda |
|
Użytkownicy | |
Holandia, Portugalia |
Fokker T.IV – holenderski wodnosamolot zwiadowczy i torpedowy z okresu II wojny światowej.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1926 roku na zamówienie holenderskiego lotnictwa marynarki wojennej (hol. Marine Luchtvaartdienst) w wytwórni Fokker opracowano projekt wodnosamolotu zwiadowczego i torpedowego przeznaczonego dla służby w holenderskich Indiach Wschodnich.
Prototyp samolotu, który został oznaczony jako T.IV został oblatany w dniu 7 czerwca 1927 roku i po przejściu prób lotnictwo marynarki wojennej zamówiło serię 12 samolotów tego typu, które wyprodukowano w latach 1927 – 1930. Samoloty były wyposażone w silniki Lorraine-Ditrich W o mocy 445 KM (330 kW) każdy.
W 1935 roku powstała unowocześniona wersja samolotu oznaczona jako T.IVa wyposażona w mocniejsze silniki Wright Cyclone SR-1820-F2 o mocy 750 KM (565 kW) każdy, wyprodukowano również 12 samolotów tego typu. Zbudowano również 9 samolotów T.IV wyposażone w silniki Rolls-Royce Eagle przeznaczona dla Portugalii. Łącznie zbudowano 33 samoloty tego typu.
W latach 1936 – 1937 wszystkie będące w służbie w lotnictwie holenderskim wodnosamoloty odmiany T.IV zostały zmodernizowane do wersji T.IVa.
[edytuj] Użycie w lotnictwie
Wodnosamolot T.IV od 1927 roku systematycznie były wprowadzane do lotnictwa w holenderskich Indiach Wschodnich, gdzie służyły do patrolowania wybrzeża, dalekiego zwiadu. W chwili inwazji Japonii na Indie Wschodnie użyto ich również do zwalczania okrętów podwodnych. Wszystkie wodnosamoloty T.IV zostały zniszczone w czasie walk.
[edytuj] Opis konstrukcji
Wodnosamolot Fokker T.IV był górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Płat był konstrukcji drewnianej, natomiast kadłub miał konstrukcję kratownicową spawaną z rur stalowych. Całość pokryta była sklejką. W kadłubie mieściło się otwarta kabina pilota i trzy otwarte stanowiska strzeleckie: na dziobie i na grzbiecie kadłuba oraz jedno pod kadłubem. W wersji T.IVa kabiny zostały zakryte. Podwozie samolotu składało się z dwóch stałych pływaków wykonanych z duralu.
Napęd samolotu stanowiły w 2 silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach.
Uzbrojenie samolotu stanowiły 3 ruchome karabin maszynowe umieszczony w stanowiskach strzeleckich oraz bomby lotnicze o łącznej masie 900 kg (w tym 4 bomby po 200 kg lub 18 bomb po 50 kg) umieszczonych w komorze bombowej. Zamiast bomb samolot mógł również przenosić 1 torpedę.