Fosforowodór

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Jeśli możesz, zrób to korzystając z szablonu {{Związek chemiczny infobox}}. Instrukcja użycia szablonu znajduje się na jego stronie dokumentacji. Zobacz też listę artykułów z szablonem.

Fosforowodór (PH₃, inne nazwy: fosfan, fosfowodór, fosforiak, fosfina, wodorek fosforu) - nieorganiczny związek chemiczny, bezbarwny, silnie trujący gaz o zapachu zgniłych ryb.

Spis treści 1 Własności fizyczno-chemiczne 2 Otrzymywanie 3 Zastosowania 4 Związki fosforowodoru 5 Zobacz też

[edytuj] Własności fizyczno-chemiczne

• temp. topnienia -133,78 °C
• temp. wrzenia -87,74 °C
• słabo rozpuszcza się w wodzie
• czysty zapala się w powietrzu przy 150 °C: PH₃ + 2O₂ → H₃PO₄
• nieoczyszczony ulega natychmiastowemu samozapłonowi na powietrzu w temperaturze pokojowej, wskutek obecności P₂H₆
• jest silnym reduktorem
• ma właściwości słabo zasadowe (jeszcze słabsze od amoniaku)
• podobnie jak amoniak tworzy jednododatni jon fosfonowy (PH4⁺) oraz sole (np. PH₄Cl) rozkładające się z wydzielaniem PH₃

[edytuj] Otrzymywanie

Otrzymywany jest przez hydrolizę fosforków:

Ca₃P₂ + 6H₂O → 2PH₃ + Ca(OH)₂

[edytuj] Zastosowania

Fosforowodór jest skrajnie toksyczny, znacznie bardziej niż cyjanowodór czy bromek metylu. Stosuje się go jako insektycyd do gazowania szkodników w zbożach.

[edytuj] Związki fosforowodoru

Związkami fosforowodoru są fosforki. Fosforek cynkowy Zn₃P₂ stosowany jest do zwalczania szkodników.

[edytuj] Zobacz też

• amoniak
• siarkowodór
• arsenowodór

To jest tylko zalążek artykułu związanego ze związkiem chemicznym. Jeśli możesz, rozbuduj go.