Fototerapia noworodka

Z Wikipedii

Fototerapia noworodka to metoda lecznicza mająca na celu zmniejszenie ilości bilirubiny niesprzężonej u noworodka w przypadku żółtaczki fizjologicznej lub żółtaczki patologicznej, w celu zmniejszenia ryzyka powikłań żółtaczki, czyli odłożeniem się jej nadmiaru w komórkach jąder podkorowych mózgu kernicterus. Pod wpływem fototerapii zachodzą 3 reakcje: fotooksydacja i izomeryzacja konfiguracyjna i strukturalna, które ułatwiają wydalanie bilirubiny z moczem i żółcią.

Źródłem światła są specjalne świetlówki emitujące światło fioletowe (długość fali światła 420-500 nm), standardowe o świetle niebieskim (420-560 nm), zimnobiałym (400-600 nm), świetle dziennym (400-650 nm) lub zielonym (500-600 nm). Najczęściej stosuje się światło niebieskie.

[edytuj] Wskazania do fototerapii

Podwyższenie stężenia bilirubiny we krwi noworodka (różne wartości w zależności od wieku noworodka są wskazaniem do rozpoczęcia fototerapii).

[edytuj] Przeciwwskazania

Brak bezwzględnych przeciwwskazań do stosowania fototerapii u noworodków. Należy jednak rozważyć stosowanie fototerapii w przypadku występowania żółtaczki spowodowanej bilirubiną sprzężoną lub porfirii (może wystąpić bronze baby syndrome - zespół brązowego dziecka).

[edytuj] Przebieg

Obecnie fototerapię najczęściej stosuje się w sposób ciągły. W jej trakcie należy pamiętać o następujących zasadach:

Dziecko powinno być całkowicie rozebrane (łącznie z pieluchą czy pampersem), jedynie na oczy bezwzględnie należy stosować specjalne okulary.
Pozycja dziecka powinna być regularnie zmieniana co 2-3 godziny
Obowiązuje kontrola temperatury ciała dziecka (możliwość przegrzania i wystąpienia gorączki).
Kontrola masy ciała i diurezy,aby uniknąć ryzyka odwodnienia