Francesco Primaticcio

Z Wikipedii

Francesco Primaticcio, we Francji znany jako Le Primatice (ur. 1504, zm. 1570) - włoski malarz, rzeźbiarz, architekt i dekorator działający głównie we Francji. Reprezentant manieryzmu i tzw. pierwszej szkoły z Fontainebleau.

Był autorem malowideł ściennych poświęconych mitologii i tematom alegorycznym oraz powiązanych z nimi dekoracji stiukowych. Malował obrazy sztalugowe, wykonywał projekty rzeźb, wyrobów rzemiosła, tapiserii. Jego dzieła charakteryzowała manierystyczna wykwintność, wydłużony kanon postaci i brak dążenia do dramatycznej ekspresji.

W latach 1526-1532 współpracował w Giulio Romanem przy dekorowaniu Palazzo de Tè w Mantui. W 1532 król Francji Franciszek I zaprosił go do Paryża. W tym samym roku artysta rozpoczął prace dekoracyjne w Fontainebleau, prowadzone pod kierunkiem Rossa Fiorentina. Po śmierci Rossa w 1540 roku kierownictwo przejął Primaticcio. Wykonał dekorację Galerii Ulissesa, składającą się z 58 malowideł ze scenami z Odysei (1541-157), dekorację w Komnacie Księżnej d'Etampes (1541), Gabinecie króla (1545), Sali Balowej (1551-1556).

Dla Saint-Denis wykonał projekt niezachowanego mauzoleum Walezjuszy oraz nagrobka Henryka II Walezjusza i jego żony.

[edytuj] Bibliografia

• Dulewicz A., Encyklopedia sztuki francuskiej, Warszawa 1997, ISBN 83-221-0675-0.
• Secomska K., Mistrzowie i książęta, Warszawa 1972.