Francis Willis
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: linki, styl, weryfikacja merytoryczna. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Francis Willis (1718-1807), angielski lekarz, przeszedł do historii w związku z leczeniem króla Anglii, Jerzego III.
Po studiach w Lincoln College, w Oksfordzie i St Alban's Hall został wybrany w 1740 r. jako Fellow w Brasenose College w Oxfordzie i został wyświęcony na księdza. Był rektorem college'u w latach 1748-1800. Zrezygnował z członkostwa w 1750, podobnie jak z małżeństwa.
Głównym jego zainteresowaniem była medycyna i otrzymał on stopnie bakałarza i doktora medycyny w Oksfordzie w 1759. Pracował jako lekarz w szpitalu w Lincoln, gdzie jego sukcesy z chorymi psychicznie doprowadziły do tego, że leczył takich pacjentów we własnym domu. Gdy Jerzy III cierpiał na pierwszy atak swojej choroby (obecnie identyfikowanej jako porfiria) w 1788 Willis został zarekomendowany królowej przez żonę koniuszego królewskiego, której matkę poprzednio skutecznie leczył.
Leczenie króla przez Willisa obejmowało wiele standardowych metod z tych czasów, włączając przymus, ograniczenie przy pomocy kaftana bezpieczeństwa i bańki, ale było bardziej ludzkie i łagodne dla pacjenta niż było to przyjęte. Odzyskanie zdrowia przez Króla w 1789 przydało Willisowi sławy i musiał on otworzyć drugi ośrodek, aby pomieścić pacjentów szukających jego pomocy.
Reputacja Willisa została odtworzona w sztuce Alana Bennetta Szaleństwo Jerzego III (The Madness of George III) i filmie Szaleństwo Króla Jerzego (The Madness of King George).