Franciszek Magryś
Z Wikipedii
Franciszek Magryś (ur. 1846, zm. 1934) - poeta chłopski i działacz społeczny. Pochodził z Handzlówki pod Łańcutem. Z zawodu był tkaczem, przez wiele lat pracował jako pisarz gminny (1874-1915), aktywny działacz społeczny spod znaku Stanisława Stojałowskiego, organizator instytucji oświatowych (m.in. czytelnia, teatr amatorski, chór kościelny) i spółdzielczych (ochotnicza straż pożarna, spółdzielnia mleczarska). W roku 1929 został odznaczony przez prezydenta Ignacego Mościckiego Srebrnym Krzyżem Zasługi, a w następnym roku otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi. Od 1889 publikował wiersze i prozę w "Wieńcu", "Pszczółce", "Niedzieli", "Ziemi", "Piaście" i innych pismach. W 1932 roku wydano we Lwowie pamiętnik Magrysia Żywot chłopa działacza.
[edytuj] Bibligrafia na temat Magrysia
- Polski słownik biograficzny.T.19.- Wrocław, 1974
- Widnokrąg.- 1982, nr 1, s.3, il.
- Stanisz T.: Wybitne postacie Rzeszowszczyzny.-Rzeszów, 1984
- Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Warszawa, 1989, portr.
- Magryś F.: Żywot chłopa działacza.- Warszawa, 1987
- Dziennik Polski.- 2000, nr 224, dod. Dz. Pol. Podkarp., s. VII, il.
- Echo.- 2004, nr 6, s.4, il.
[edytuj] Źródła
- Słownik folkloru polskiego, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1965.
- Biogram w Słowniku Biograficznym powiatu łańcuckiego
