Frankie Laine
Z Wikipedii
Frankie Laine (właśc. Francesco Paolo Lo Vecchio) (ur. 30 marca 1913 w Chicago, zm. 6 lutego 2007 w San Diego) – amerykański wokalista włoskiego pochodzenia, jeden z najpopularniejszych piosenkarzy lat 50. XX wieku i przedstawicieli piosenki kowbojskiej.
Był synem Giovanniego i Cresenzii Lo Vecchio (z d. Salerno), emigrantów z Sycylii.
W latach 40. XX wieku, występował w hollywoodzkich zespołach muzycznych, zauważony przez Hoagy'ego Carmichaela, rozpoczął błyskawiczna karierę. Występował w radiu, nagrywał piosenki do filmów wytwórni Columbia, pojawiał się w telewizji. Pierwszym wylansowanym przez Laine'a przebojem, była piosenka "That's My Desire". Wylansował również tytułową piosenkę do legendarnego filmu "W samo południe" z Garym Cooperem.
Największe triumfy Frankie Laine święcił jednak nie w USA, a w Wielkiej Brytanii gdzie wprowadził na I miejsce brytyjskiej listy przebojów aż cztery swoje utwory, w tym goszczący 18 tygodni w zestawieniu z 1953 r., "I Believe", co do dziś stanowi nie pobity rekord. W latach 1953-1954 Laine'a ogłoszono najwybitniejszą osobowością muzyczną.
Echem jego wielkiej popularności jest fragment piosenki Leonarda Cohena "Memories" (znanej także jako "Your naked body"): Frankie Lane, he was singing Jezebel / I pinned an Iron Cross to my lapel / I walked up to the tallest and the blondest girl.
Karierę zakończył bezpowrotnie w 1960 r., z ilością 21 złotych płyt i około 250 mln sprzedanymi albumami na koncie.
Zmarł po operacji biodra w San Diego, o czym poinformował jego wieloletni producent Jimmy Martino.
[edytuj] Największe przeboje
- "Answer Me"
- "Gunfight At The OK Coral"
- "Hey Joe"
- "High Noon”
- "Jezebel"
- "I Believe”
- "Rawhide"
- "That's My Desire”
- "Woman in Love"
