Fryderyk IV Szwabski
Z Wikipedii
Fryderyk IV Szwabski, zwany Fryderyk z Rothenburga (ur. 1144/1145 r.; zm. 19 sierpnia 1167 r. w Rzymie), - książę Szwabii w latach 1152-1167.
Fryderyk IV był synem króla Konrada III i Gertrudy von Sulzbach. Określenie z Rothenburga pochodzi od zamku Rothenburg nad Tauberem. W chwili śmierci ojca był niepełnoletni z nie mógł zostać królem. Fryderyk Barbarossa nadał mu w 1152 r. księstwo Szwabii zarządzając nim jako jego opiekun. Otrzymał także okręg Chebu.
W 1157 r. został pasowany na rycerza. Następnie uczestniczył w walkach Barbarossy we Włoszech. W 1165 r. brał udział w walkach z Welfami, który wybuchły z powodu poparcia udzielonego przez Fryderyka IV hrabstwu Tybingi. Fryderyk Barbarossa załagodził ten konflikt na hoftagu w Ulm. Fryderyk IV ożenił się z Gertrudą (ur. zapewne 1154 r., zm. 1 czerwca 1197), córką Henryka Lwa.
W 1167 r. Fryderyk IV wyruszył wraz z wojskami cesarskimi do Włoch. Tam, podobnie jak większość armii, zachorował w sierpniu na malarię. Zmarł 19 sierpnia 1167 r. Został pochowany w klasztorze Ebrach.
Fryderyk IV nie miał dzieci. Jego żona Gertruda poślubiła króla Danii Kanuta VI. Również ten związek był bezpotomny. Zmarła 12 kwietnia 1212 r. Została pochowana w Wå Gårds Harde.
[edytuj] Literatura
- Friedemann Bedürftig, Taschenlexikon Staufer. Piper Verlag, München 2000, ISBN 3-492-23032-6
