Gaśnica pianowa

Z Wikipedii

Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest piana gaśnicza wyrzucana za pomocą sprężonego gazu (azotu lub dwutlenku węgla). Gaz może być zawarty w specjalnym zbiorniku (gaśnica na pianę mechaniczną) albo powstawać w wyniku reakcji chemicznej (gaśnica na pianę chemiczną).

Nie produkowane obecnie ale spotykane jeszcze gaśnice na pianę chemiczną mają zbiornik (na ciśnienie max. 20 atm) w którym mieści się roztwór dwuwęglanu sodowego ze środkiem pianotwórczym (tzw. ładunek zasadowy) i w specjalnym koszu szklany słój (o poj. 1 litra) z rozcieńczonym kwasem siarkowym lub roztworem siarczanu glinu (tzw. ładunek kwaśny). Oba ładunki są przegrodzone membraną z cienkiej płytki ołowianej.

Przykładowy skład chemiczny tych ładunków: ^[1]

Część zasadowa:

wodorowęglan sodu - 500 g,

środek pianotwórczy "Spumogen" - 180 g,

chlorek sodu - 150 g,

woda - do 8 l.

Część kwaśna:

siarczan glinu - 700 g,

kwas szczawiowy - 50 g,

woda - do 1 l.

W momencie uruchomienia gaśnicy (odwróceniu dnem do góry i zbiciu zbijaka) oba ładunki mieszają się i zachodzi reakcja:

Al₂(SO₄)₃ + 6NaHCO₃ → 2Al(OH)₃ + 3Na₂SO₄ + 6CO₂

Powstający dwutlenek węgla podnosząc ciśnienie (do 10-17 atm) wyrzuca ładunek gaśniczy na źródło ognia.

Działanie gaśnicze piany polega na odizolowaniu od dostępu tlenu a także zwilżaniu palnych przedmiotów zawartą w niej wodą. Gaśnice pianowe służą do gaszenia pożarów z grup A (substancje stałe np. meble) i B (płyny łatwopalne, także lżejsze od wody np. benzyna).

Gaśnicy pianowej nie wolno używać do gaszenia urządzeń elektrycznych pod napięciem, gdyż strumień piany doskonale przewodzi prąd, ani ciał reagujących chemicznie z wodą (np. karbid).

Nie należy też używać gaśnic pianowych do gaszenia rzeczy drogocennych lub wrażliwych na zamoczenie.

Gaśnice pianowe są wycofywane z użycia. Wynika to nie tylko z uwagi na ograniczony zakres zastosowania czy możliwość zamoczenia gaszonych przedmiotów. Powodem jest utylizacja zużytych ładunków z powodu utraty aktywności środka pianotwórczego (tzw. słaba piana). Wymogi ochrony środowiska podnoszą koszty utylizacji zużytych ładunków co sprawia, iż gaśnice pianowe wychodzą z użycia.

[edytuj] Przypisy

↑ Są to informacje mające (na rok 2007) znaczenie historyczne. Środek pianotwórczy "Spumogen" został wycofany w latach 70. XX wieku, później był stosowany środek pianotwórczy "Pianol". Przedstawiony skład chemiczny ładunków są przykładem ładunków bezwodnych. Miało to znaczenie dla konserwatora gaśnic, który podczas wymiany ładunku (najczęściej z powodu utraty aktywności środka pianotwórczego) posługiwał się proszkami a nie płynami.