Gambit Ghulam-Kassima
Z Wikipedii
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gambit Ghulam-Kassima C 37 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gambit Ghulam-Kassima – wariant przyjętego gambitu królewskiego oznaczony kodem ECO C37 i powstający po posunięciach:
- 1.e4 e5 2.f4 e:f4 3.Sf3 g5 4.Gc4 g4 5.d4? (5.O-O!?- gambit Muzio).
Wariant ten spotykany był przynajmniej w roku 1795, w partiach Philidora, jednak nazwę swoją zawdzięcza hinduskiemu szachiście Ghulam-Kassimowi który w roku 1829 zamieścił go w wydanym w Madrasie, wspólnie z Jamesem Cochrane podręczniku. Białe otwierają drogę hetmańskiemu gońcowi i zajmują pionami centrum, jednak po posunięciach: 5 ..g:f3 6.H:f3 d5 7.G:d5 Sf6 8.O-O c6 9.G:f7+ K:f7 10.H:f4 Gg7 11.e5 Wf8 12.e:f6 Kg8, uważanych za krytyczne dla wariantu, czarne mają przewagę.
Tym niemniej, gambit ten, tylko sporadycznie spotykany w grze, daje białym praktyczne szanse, wynikające z zaskoczenia.
Innym sposobem odchylenia się od gambitu Muzio jest gambit McDonnella.
