Ganna Walska
Z Wikipedii
Ganna Walska (właściwie Hanna Puacz), śpiewaczka operowa (sopran) pochodzenia polskiego ur. prawdopodobnie 24 czerwca 1887 roku w Brześciu Litewskim w ówczesnym Cesarstwie Rosyjskim, zm. 2 marca 1984 r. w Santa Barbara w Kalifornii.
Spis treści |
[edytuj] Życie prywatne
Walska była sześciokrotnie mężatką. Jej mężami byli, między innymi:
- rosyjski arystokrata
- multimilioner Alexander Smith Cochran
- multimilioner Harold Fowler McCormick
- Theos Bernard, adept sztuki yoga, wyznawca tybetańskiego buddyzmu i pisarz
- brytyjski wynalazca 'promieni śmierci'
[edytuj] Kariera
Walska wymarzyła sobie karierę śpiewaczą. W swych wspomnieniach, wydanych w Stanach Zjednoczonych pt. Always Room at the Top, pisze o sukcesach w Petersburgu i we Francji, w której miała swój pałacyk w dolinie Loary i gdzie przebywała najchętniej do wybuchu wojny.
Po przybyciu do USA próbowała zdobyć sławę jako pieśniarka. Nieprzychylny jej Orson Welles twierdził, że McCormick bezkrytycznie promował śpiewaczą karierę Walskiej - pomimo, że nie dysponowała dobrym głosem - co stało się zaczynem do napisania scenariusza do filmu Obywatel Kane, gdzie Walska została przedstawiona jako Susan.
Podobnie krytyk filmowy Roger Ebert uważał, że beztalencie Susan to właśnie Walska. McCormick wydał tysiące dolarów na jej lekcje śpiewu, a nawet sfinansował wystawienie opery Zaza Leoncavalla w operze chicagowskiej w roku 1920. Według tego samego źródła Walska wdała się w sprzeczkę z reżyserem Pietro Ciminim podczas próby kostiumowej i zerwała kontrakt przed premierą. Współcześni twierdzili, że głos Walskiej podobał się wyłącznie zakochanemu McCormickowi.
[edytuj] Lotusland
W roku 1941, namówiona przez swego przedostatniego męża, Bernarda, zakupiła 15-hektarową posiadłość Cuesta Linda w Santa Barbara, jako miejsce schronienia dla tybetańskich mnichów. Po wybuchu wojny w USA wprowadzono ostry reżim wizowy i mnisi nie mogli przyjechać do Ameryki. Po rozwodzie z Bernardem w 1946, Walska zmieniła nazwę posiadłości na "Lotusland" (od kwiatu lotosu, Nelumbo nucifera, świętego w niektórych religiach Wschodu jako symbol odrodzenia i czystości dla hinduistów i buddystów) i poświęciła resztę swego życia na założenie, a następnie powiększanie i upiększanie ogrodu swych marzeń (dzisiaj arboretum i muzeum).
W 1943 opublikowała swoje wspomnienia Always Room at the Top [1].
Zmarła w Lotusland, zostawiając ogród i majątek powołanej przez nią fundacji Ganna Walska Lotusland. Książka Margaret Nicol "Enemy of the Average" została oparta na życiorysie Ganny Walskiej.
