Gay mafia

Z Wikipedii

Gay mafia lub velvet mafia (mafia gejowska, mafia aksamitna) – pejoratywne określenie używane w niektórych mediach anglosaskich (przez "New York Post" i "The Sun")^[1] w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, opisujące ogół rzekomo istniejącego lobby gejowskiego, które zdaniem osób używających tego terminu, działa w polityce i mediach. Osoby te twierdzą, że mafia gejowska jest obecna w prestiżowych domach mody i showbiznesie. Nie mniej nikt nigdy nie udowodnił, że mafia istnieje. Termin ten jest również używany humorystycznie przez gejów – w Los Angeles działa teatr gejowsko-lesbijski nazwany "The Gay Mafia"^[2].

Spis treści 1 Pochodzenie terminu 2 Opinia Chrisa Morrisa 3 Zobacz też 4 Linki zewnętrzne 5 Przypisy

[edytuj] Pochodzenie terminu

Stopniowo słowo "velvet" zaczynało być zastępowane przez "gay". Termin "gay mafia" został bardziej spopularyzowany po użyciu go w artykule magazynu "Spy" 1995^[3]. Został również użyty w wywiadzie z hollywoodzkim agentem Michaelem Ovitzem (łowcą talentów, który odkrył między innymi Stevena Seagala oraz prezydentem Creative Artist Agency, reprezentującej wiele gwiazd filmowych). W Vanity Fair (rok 2002), w którym to Ovitz twierdził, że zorganizowana grupa gejów zapewniła go, że już nigdy nie będzie pracował w Hollywood.

Ovitz w trakcie swojej kariery w latach 80. i 90. twierdził, iż wpływowi ludzie, tacy jak David Geffen (współzałożyciel DreamWorks), Bernard Weintraub (dziennikarz "New York Time"), czy też inni, których zatrudniał w czasach swojej prezydentury w Creative Artists Agency (jak choćby późniejszy prezydent Universal Studios Ronald Meyer) byli częścią wpływowej grupy, która w konspiracji zadecydowała o końcu jego kariery^[4].

Ovitz wkrótce po opublikowaniu wywiadu przeprosił za użycie sformułowania "gay mafia", mówiąc: W zasadzie termin "gay mafia" nie odzwierciedla moich prawdziwych odczuć czy nastawienia. To jest godne pożałowania i jest mi przykro^[5].

[edytuj] Opinia Chrisa Morrisa

W 1999 roku Chris Morris, brytyjski działacz na rzecz LGBT, na łamach "New Statesman" użył określenia "gay mafia" w stosunku do grupy brytyjskich biznesmenów inwestujących w segment LGBT. Inwestorzy ci tworząc kluby, sklepy, dyskoteki itp. dla gejów i lesbijek, zapewniali sobie olbrzymie dochody. Według Chrisa Morrisa takie działania powodowały powstawanie "gejowskich gett", w których za cenę separacji od reszty społeczeństwa osoby homoseksualne mogły się czuć w pełni swobodnie jednocześnie nie będąc narażonym na uprzedzenia innych. Stwierdził, że znacząca liczba biznesmenów próbowała zatrzymać postęp kampanii na rzecz praw gejów i lesbijek tak długo jak było to możliwe w obawie o własne interesy. Morris akcentował wyraźny konflikt interesów między biznesmenami inwestującymi w pink dollar, a organizacjami walczącymi o prawa mniejszości seksualnych i zarzucał tym organizacjom godzenie się z tą sytuacją^[6].

Morris nigdy nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swoich tez.

[edytuj] Zobacz też

• Sytuacja prawna osób LGBT w Wielkiej Brytanii i terytoriach zależnych

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Gay Mafia Takes Control of Hollywood (Mafia gejowska przejmuje kontrolę w Hollywood) artykuł Paula Richerta (en)
• LA Weekly report (en)
• Michelangelo Signorile Gay Mafia (en)

[edytuj] Przypisy

1. ↑ The Sun's anti-gay attacks on the British Labour government (Antygejowski atak "The Sun" na rząd Partii Pracy)
2. ↑ Strona teatru komediowego "The Gay Mafia"
3. ↑ (en) "Hollywood's Homosexual Mafia" Opracowanie na stronie Luke'a Forda
4. ↑ (en) "Michael Ovitz ’s gay problem"
5. ↑ In particular the term 'Gay Mafia' does not reflect my true feelings or attitudes. It is regrettable and I am truly sorry; Ovitz: Sorry for "Gay Mafia" Crack
6. ↑ Całość artykułu z "New Statesman" pt. Now meet the real gay mafia (en)