Georg Brandes
Z Wikipedii
Georg Brandes, urodzony jako Morris Cohen (ur. 4 lutego 1842 w Kopenhadze; zm. 19 lutego 1927) - był duńskim krytykiem literackim, filozofem i pisarzem, zajmującym się przede wszystkim literaturą skandynawską i niemiecką. Studiował filozofię i prawo na Uniwersytecie Kopenhagi. Wiele podróżował po Europie. Był odkrywcą dzieł Fryderyka Nietzschego i Knuta Hamsuna. Twórczość Adama Mickiewicza oceniał wyżej niż Goethego, Szekspira i Homera. Napisał książkę o Polsce. Uważany jest za protoplastę skandynawskiego antyklerykalizmu.
[edytuj] Dzieła
- Om Dualismen i vor nyeste Filosofi (1866)
- Æstetiske Studier (1868)
- Kritiker og Portraiter (1870)
- Hovedstrømninger i det 19. Aarhundredes Litteratur (1871)
- Danske Digtere (1877)
- Polen (1888)
- Det moderne Gjennembruds Mænd (1883)
- Ludvig Holberg (1884)
- Essays (1889)
- Główne prądy literatury XIX stulecia : prelekcye wykładane na Uniwersytecie Kopenhagskim. T.1 - T.5, Warszawa (1881 - 1885) [1]
