Gordon Allport
Z Wikipedii
Allport Gordon Willard (1897-1967), brat Floyda Henry'ego, psycholog amerykański. 1930-1957 profesor Uniwersytetu Harvarda, na którym współorganizował Department of Social Relations. 1937-1949 redaktor "Journal of Abnormal and Social Psychology". Jako jeden z pierwszych zajmował się badaniem osobowości, prowadził również badania z zakresu psychologii społecznej.
Był najmłodszym z czworga braci. Jego ojciec był lekarzem. Rodzina przeprowadziła się ze stanu Indiana do miasta Cleveland, gdzie Allport uzyskał wykształcenie średnie. Rozpoczął studia na Harvardzie, w 1919 roku uzyskał pierwszy stopień naukowy, specjalizując się w ekonomii i filozofii. W czasie swojej kariery naukowej, pracował przez rok w Stambule, ucząc języka angielskiego i socjologii, następnie w Harvardzie obronił doktorat z psychologii. W następnych latach studiował w Berlinie, Hamburgu i Cambridge. Po powrocie z Europy objął stanowisko na Universytetie Harvarda – Department of Social Ethics, gdzie na rok przed śmiercią był mianowany pierwszym profesorem Etyki Społecznej. Z krótkimi przerwami pracował na Harvardzie do 1967 roku.
W trakcie działalności akademickiej, Alport przyczynił się do utworzenia Wydziału Stosunków Społecznych, jako jedną z pierwszych prób integracji psychologii, socjologii i antropologii. Wprowadził Psychologie Osobowości jak przedmiot akademicki.
Allport był bardzo aktywnym uczonym. Oprócz pracy na uczelni pełnił funkcje: Przewodniczącego Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego Przewodniczącego Wschodniego Towarzystwa Psychologicznego Przewodniczącego Towarzystwa Badań nad Zagadnieniami Społecznymi. Współtworzył test do ‘Pomiaru reakcji A-S’ (The A-S reaction study) oraz do ‘Badania wartości’ (A study of values).
Za swoje osiągnięcia naukowe został nagrodziny, m.in.: Złotym Medalem Amerykańskiej Fundacji Psychologicznej – 1963 Nagrodą Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego za wybitne osiągnięcia naukowe – 1964.
W swoich pracach naukowych wskazywał na znaczenie jakościowych badań indywidualnych oraz rolę świadomej motywacji, co było niezgodne z wówczas obowiązującymi tendencjami w psychologii. Jednak mimo radykalnych, jak na owe czasu poglądów, jego prace wyrastają z tradycyjnej myśli psychologicznej i teorii osobowości. Na tej bazie stworzył podwaliny jednego z głównych nurtów psychologii osobowości, opartego na teorii cech (w dziele: ‘Personality: A psychological interpretation’). Traktował osobowość jako niepowtarzalną strukturę cech, którycm przypisywał właściwości motywacyjne.
