Grzybica woszczynowa
Z Wikipedii
Grzybica woszczynowa (łac. tinea favosa capitis) - jedna z odmian grzybicy głowy, znacznie różniąca się wyglądem od pozostałych.
Spis treści |
[edytuj] Etiologia
Grzybicę woszczynową wywołują przede wszystkim dermatofity z gatunków: Trichophyton schoenleinii, T. mentagrophytes v. granulosum, T. mentagrophytes v. quinckeanum, Microphyton gypseum.
[edytuj] Objawy i przebieg
Może występować na skórze gładkiej, lecz przeważnie zajmuje owłosioną skórę głowy. Jej charakterystycznym wykwitem jest okrągła, szarawożółta tarczka (scutulum), w środkowej części lekko wklęśnięta, silnie przylegająca do skóry, średnicy 1-2 cm, będąca w istocie strupem zawierającym nitki kolonii grzyba; włosy w obrębie zmian stają się szare, matowe, szorstkie, pokręcone, łatwo się łamią i tracą elastyczność. Infekcji towarzyszy cuchnący zapach. Tarczki tworzą na coraz większej powierzchni grube złogi, pod którymi przy dłuższym stadium choroby, powstają gładkie, lśniące blizny, całkowicie pozbawione włosów. Obok odmiany typowej (favus follicularis) istnieja też beztarczkowe odmiany choroby: łupieżopodobna (favus pityroides) i łuszczycopodobna (favus impetigoides). Zakażone włosy świecą matowozielono w świetle lampy Wooda. Obecnie w Polsce ta odmiana grzybicy jest rzadkością, nadal jest rozpowszechniona np. w krajach afrykańskich.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5.
