Guma arabska

Z Wikipedii

Guma arabska - Guma roślinna akacjowa i bengalska - kordofan, sennaar - stała, bezbarwna lub żółta po brunatną substancja rozpuszczalna w wodzie, tworząca lepki roztwór. Stosowana jest jako klej, spoiwo farb, emulgator, materiał powłokotwórczy w malarstwie i fotografice.

Tradycyjna guma arabska jest produkowana poprzez ługowanie żywicy akacji senegalskiej (Acacia senegal). Przypomina z wyglądu żywicę, rozpuszczalna w wodzie i glicerynie. Zawiera sole wapnia, potasu i magnezu, kwasy arabinowe, garbniki, cukry. Współczesne kleje nazywane "gumą arabską" są zwykle pochodzenia syntetycznego. Chemicznie naturalna guma arabska to mieszanina soli wapniowych, potasowych i magnezowych kwasów arabinowych oraz garbniki, enzymy i cukry.

Z gumy arabskiej produkowano klej biurowy. Obecnie jest ona używana jako spoiwo farb akwarelowych i pasteli. Jak wiele koloidalnych klejów organicznych, po uczuleniu za pomocą chromianów potasu lub amonu jest światłoczuła (traci rozpuszczalność po naświetleniu). Dzięki temu jest wykorzystywana w szlachetnej technice fotograficznej zwanej "gumą", szczególnie popularnej w Polsce w latach międzywojennych. Znalazła również zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym oraz spożywczym.

W malarstwie, sama lub w połączeniu z białkiem, żółtkiem, miodem lub cukrem (spoiwo mieszane zwane temperą gumową), w połączeniu z barwnikiem, zastosowana na papierze lub innym podobraziu chłonącym tworzy akwarelę w rozumieniu spoiwa wodoczułego, rozpuszczającego się w wodzie. Na podobraziach niechłonących wymaga domieszki żółci lub krwi zwierzęcej jako czynnika zwiększającego przyleganie i zmniejszającego kruchliwość spoiwa. Wykorzystywano ją jako spoiwo już w starożytnym Egipcie od połowy trzeciego tysiąclecia p.n.e.