Haletha
Z Wikipedii
Haletha – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Silmarillionie. Pewne wzmianki na jej temat znajdują się w również Niedokończonych opowieściach.
- W angielskim oryginale – Haleth
- Przekład Marii Skibniewskiej – Haletha
- Przekład Pauliny Braiter i Agnieszki Sylwanowicz – Haletha
- Przekład Radosława Kota – Haletha
Haletha (ur.? rok Pierwszej Ery – zm.? rok Pierwszej Ery) – kobieta z ludu Edainów, przywódczyni plemienia Haladinów. Była córką Haldada, bliźniaczą siostrą Haldara. Urodziła się i wychowała w Thargelionie. Okazała się silną i dumną dziewczyną, nie mniej odważną niż ojciec czy brat. Razem z nimi walczyła w obronie ostrokołu, położonego w widłach Ascaru i Gelionu, gdzie schroniła się większość Haladinów przed najazdem orków. Gdy ojciec i brat zginęli, to Haletha podtrzymywała oblężonych na duchu. Kiedy w końcu orkowie wdarli się za ostrokół, nadciągnęła odsiecz – elfowie pod wodzą Caranthira, syna Fëanora, którzy wybili orków. Caranthir, doceniając męstwo Haladinów, zaoferował Halecie opiekę i ziemie położone bardziej na północy, lecz dumna dziewczyna odrzuciła ta propozycję. Haladinowie wkrótce wybrali Halethę na wodza i za jej przewodnictwem przenieśli się do Estoladu. Jednak Haletha postanowiła wyruszyć dalej na zachód, mimo niechętnego nastawienia większości plemienia. Powiodła Haladinów przez rzeki Celon i Aros, a następnie trasą pomiędzy Doriath a Ered Gorgoroth. Była to bardzo niebezpieczny obszar i plemię poniosła znaczne straty idąc tamtędy, (...) niejeden Haladin żałował, że dał się pociągnąć na tę wędrówkę, teraz wszakże nie miał już możliwości odwrotu[1]. Dotarłszy na obszar królestwa Nargothrondu część Haladinów osiadła w rozproszeniu na równinie Talath Dirnen, reszta zaś podążyła za Halethą do lasu Brethil. Król Thingol niechętnie pozwolił im się tam osiedlić w zamian za strzeżenie przeprawy przez rzekę Teiglin. Haletha resztę życia spędziła w Brethilu. Po śmierci pochowano ją pod kurhanem Haudh-en-Arwen. Nigdy nie wyszła za mąż i nie miała potomstwa, więc wodzem plemienia został jej bratanek Haldan.
Od imienia przywódczyni Haladinowie nazywani byli Ludem Halethy.
Wedle niektórych relacji Haletha otaczała się ponoć gwardią przyboczną, złożoną z kobiet wojowniczek.
Imię Haletha pochodzi z mowy Haladinów.
[edytuj] Przypis
- ↑ Cytat z Silmarillionu (tekst Quenta Silmarillion, rozdział 12) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
