Halia
Z Wikipedii
Halia - bogini w mitologii greckiej. Była córką córka persofinikacji morza, Pontosa, i Gai oraz siostrą Telchinów. Oddawano jej cześć na Rodos. Imię Halii pochodzi od greckiego słowa αλς, które może oznaczać morze lub sól. Halia jest więc uważana za personifikację słonego morza. Była kochanką Posejdona, z którym spłodziła sześciu synów oraz córki imieniem Rhode, od której pochodzi nazwa wyspy Rodos.
Afrodyta zesłała na synów Halii szał miłosny, w wyniku którego chcieli oni zgwałcić własną matkę. Ich ojciec, Posejdon, uderzył w nich trójzębem i sprawił, że zapadli się pod ziemię. Halia, niepocieszona po stracie dzieci, rzuciła się w morze. Na Rodos czczono ją jako boginię morską, pod imieniem Leukotea.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wyd. Ossolineum, 1990, s. 117.