Harold I Zajęcza Stopa

Z Wikipedii

Harold I Zajęcza Stopa Król Anglii
Król Anglii
Okres urzędowania	od 1037 do 17 marca 1040
Poprzednik	Kanut Wielki
Następca	Hardekanut
Dane biograficzne
Dynastia	Skjoldungowie
Urodzony	ok. 1015
Zmarł	17 marca 1040 Oksford
Ojciec	Kanut Wielki
Matka	Elgifu z Northampton

Harold I, Harold Zajęcza Stopa (Harefoot) inne tłumaczenie Zająconogi (ur. ok. 1012, zm. 17 marca 1040), król Anglii 1037–1040, syn Kanuta Wielkiego z nieprawego łoża, ze związku z Elgifu z Northampton, przyrodni brat króla Anglii i Danii, Hardekanuta. Przydomek Zajęcza stopa zawdzięczał swoim umiejętnościom polowania.

Po śmierci Kanuta Wielkiego w 1035 r. tron duński objął Hardekanut. Został również ogłoszony królem Anglii, ale tu pretensje do korony zgłosił również Harold. Za Haroldem przemawiał również fakt, iż Hardekanut na stałe przybywał w Danii i podróż na Wyspy musiała mu zabrać sporo czasu. Dodatkowo konkurent Harolda musiał stawić czoło szwedzko-norweskiej koalicji. Anglosasi zdecydowali się na połowiczne rozwiązanie, mianując Harolda regentem na czas nieobecności Hardekanuta.

Takiemu rozwiązaniu sprzeciwili się earl Godwin oraz królowa-wdowa Emma z Normandii, matka Hardekanuta. W 1036 r. Emma wezwała na pomoc z Normandii swoich dwóch synów z pierwszego małżeństwa z Ethelredem II Bezradnym - Edwarda i Alfreda. Obydwaj synowie wylądowali ze zbrojną eskortą w Anglii pod pozorem odwiedzin matki w Winchesterze. Harold nie zwlekał i rozkazał Godwinowi, który w międzyczasie przeszedł na jego stronę, pojmać książąt. Edwardowi udało się zbiec, ale Alfred został pojmany i oślepiony na rozkaz regenta. Zmarł niedługo później.

W 1037 r. Emma z Normandii opuściła Anglię i udała się do Brugii. Harold został powszechnie uznany za króla, ale arcybiskup Canterbury Æthelnoth odmówił mu koronacji. Harold nie przejął się tym i zajął skarby pozostawione w Winchesterze przez królową Emmę. Reszta rządów Harolda upłynęła w spokoju. Zmarł 17 marca 1040 r., kiedy do Anglii płynęła flota Hardekanuta, który postanowił upomnieć się o swoje dziedzictwo.

Ciało Harolda pochowano w opactwie westminsterskim. Kiedy Hardekanut objął tron rozkazał w czerwcu 1040 r. ekshumować ciało rywala, odciąć mu głowę i wrzucić ciało do Tamizy. Stronnicy Zajęczej Stopy wyłowili jego ciało i pochowali je w sekrecie w małym kościele St Clemens Danes.

Harold miał syna, Elfwine'a, który w późniejszych latach został mnichem w jednym z europejskich klasztorów.