Henry Wilde

Z Wikipedii

Henry Tingle Wilde (ur. 21 września 1872 r., zm. 15 kwietnia 1912 r.) - główny oficer na RMS Titanic.

Karierę na morzu rozpoczął jako młody chłopiec pracując na żaglowcach należących do armatora James Chambers & Co. Po uzyskaniu patentu drugiego oficera podjął pracę dla Maranhan Steamship Company. Wkrótce zdobył patent pierwszego oficera i rozpoczął pracę dla White Star Line. Służył na statkach pływających z Liverpoolu do Nowego Jorku i Australii, m. in. Arabic, Celtic, Medic i Cymric. W 1911 r. został mianowany głównym oficerem na Olympicu, którym dowodził kapitan Edward Smith, i był na pokładzie w momencie zderzenia Olympica z krążownikiem HMS Hawke.

W kwietniu 1912 r. Wilde został mianowany głównym oficerem na Titanicu. Na pokładzie zameldował się o 6 rano 10 kwietnia 1912 r. W liście do siostry napisał: "Nie lubię tego statku. Mam dziwne przeczucia."

14 kwietnia 1912 r., o 2 po południu, Wilde objął wachtę na mostku, zwalniając ze służby pierwszego oficera Williama Murdocha. O 6 po południu Wlide został zastąpiony przez drugiego oficera Charlesa Lightollera. Po zderzeniu Titanica z górą lodową udał się, razem z kapitanem Edwardem Smithem i Thomasem Andrewsem, na inspekcję w celu oszacowania uszkodzeń statku.

W czasie ewakuacji pasażerów odpowiadał za łodzie ratunkowe ponumerowane parzyście, które były rozmieszczone na lewej burcie.

Niewiele wiadomo o działaniach Wilde'a bezpośrednio przed zatonięciem statku. Ostatni raz widziano go na pokładzie, kiedy próbował opuścić na wodę składane łodzie ratunkowe A i B.

Zginął w katastrofie w wieku 39 lat. Jego ciało nie zostało odnalezione.

Na cmentarzu Kirgdale w Liverpoolu stoi obelisk ku jego pamięci.