Horzelica
Z Wikipedii
Horzelica (797 m n.p.m.) - najwyższe wzniesienie w grzbiecie Starego Gronia w Beskidzie Śląskim. Horzelica jest ostatnim wyraźnym spiętrzeniem tego grzbietu na północy, a od długiego, zrównanego odcinka ze szczytem Starego Gronia (792 m n.p.m.) oddzielona jest charakterystyczną przełączką z zabudowaniami i kapliczką.
Stoki Horzelicy pokryte są w większości polanami, zajmującymi miejsce lasów wytrzebionych przed wiekami metodą ogniową - świadczy o tym wymownie nazwa (dawniej zapewne: "Gorzelica"). Przez kilka wieków funkcjonował tu szałas, będący żywym ośrodkiem tradycyjnej kultury pasterskiej. W 1913 r. na tutejszym szałasie 8 wspólników wypasało 140 owiec i 11 krów [1]. Wypas owiec prowadzono tu jeszcze po II wojnie światowej, sporadycznie - jeszcze w latach 80. XX w.
Rejon Horzelicy jest jednym z najbogatszych w Polsce stanowisk naparstnicy purpurowej. Szacuje się, że jej populacja może tu osiągać nawet ponad 100 tysięcy osobników [2]
Przypisy
- ↑ Ludomir Sawicki: Szałaśnictwo na Śląsku Cieszyńskim (Wędrówki pasterskie w Karpatach III), w: "Materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne" t. XIV, Dz. III, Kraków 1919;
- ↑ Leszek Bernacki, Andrzej Blarowski, Zbigniew Wilczek: "Osobliwości szaty roślinnej województwa bielskiego", Poznań 1998;