Identyczność przedmiotów nierozróżnialnych
Z Wikipedii
Identyczność przedmiotów nierozróżnialnych (łac. principium identitas indiscernibilium) - zasada ontologiczna stwierdzająca, że obiekty, indywidua, zbiory etc. są identyczne (stanowią ten sam obiekt, indywiduum, zbiór, etc.) wtedy i tylko wtedy, kiedy wszystkie ich właściwości są wspólne. Zasada ta przyczynia się do dowodzenia szeregu twierdzeń o identyczności.
Za twórcę zasady identyczności przedmiotów nierozróżnialnych uważa się filozofa niemieckiego Gottfrieda Wilhelma Leibniza.
[edytuj] Sformułowanie
Dla każdego x i y, jeżeli x i y mają te same właściwości, wtedy x jest identyczny z y.
![\forall x \forall y[\forall P(Px \leftrightarrow Py) \rightarrow x=y]](../../../../math/b/e/d/bed21ed35fec0991e709326f44f0c8e9.png)
Dla każdego x i y, jeżeli x nie jest identyczny z y, wtedy istnieje właściwość różniąca x od y.
![\forall x \forall y [x \neq y \rightarrow \neg \forall P(Px \leftrightarrow Py)]](../../../../math/a/2/f/a2f8b141ec082fd7b7b605afce4c1a48.png)
