Idlewild
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: zamienić tabelkę z sekcji "Single" na tekst. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Idlewild - szkocki zespół rockowy, który powstał w 1995 roku w Edynburgu (Szkocja, Wielka Brytania). Został założony przez nastoletnich Roddy'ego Woomble'a (wokal), Roda Jonesa (gitara, drugi głos), Colina Newtona (perkusja) i Phila Scanlona (bass). Zadebiutował singlem pt. "Queen Of The Troubled Teens" 17 marca 1997. Zespół w ciągu 12 lat istnienia wydał 5 pełnych albumów i 1 mini album(EP).
Spis treści |
[edytuj] Albumy i historia
[edytuj] Captain i Hope Is Important (1998)
Początkowo powstał mini-LP o tytule "Captain", który ukazał w pierwszych miesiącach 1998 roku. Również w 1998 zespół wydał swoją pierwszą długogrającą płytę zatytułowaną "Hope Is Important". Nie odniosła ona specjalnego sukcesu (dopiero 53 pozycja na liście brytyjskich albumów), jednakże formacja zaznaczyła swoją obecność singlem "When I'm Argue I See Shapes", któremu udało się przebić na 19 miejsce na brytyjskiej liście przebojów. Kompozycje takie jak "Everybody Says You're So Fragile", "Film For The Future", "I'm A Message" i wcześniej wymienione "When I'm Argue I See Shapes" zapewniły zespołowi stałą grupę fanów. W '98 Idlewild po raz pierwszy wybrali się na brytyjskie tournee, grali również jako support takich zespołów jak Placebo czy Ash.
[edytuj] 100 Broken Windows (2000)
Kolejny rok członkowie grupy rozpoczęli w Szkocji. A konkretnie w Edynburgu gdzie formacja przystąpiła do pisania i komponowania nowych piosenek. Korzystając z pomocy Boba Westona nagrali w Londynie 6 piosenek. "Little Discourage" i "Roseability" powstały dzięki współpracy z producentem Dave'em Eringą. Zespół będąc bardzo zadowolonym z nowych kompozycji postanowił kontynuować współpracę, której efektem był album pt. "100 Broken Windows". Popularności przysporzył im przede wszystkim singel "Little Discourage". Spowodował on, że piosenki Idlewild były odtąd częściej puszczane w rozgłośniach radiowych co przełożyło się na większe zainteresowanie ze strony słuchaczy. 100 Broken Windows zdobył miano srebrnej płyty w UK, poza tym zespół wyruszył w trasę koncertową po Europie i Północnej Ameryce. Warto zaznaczyć iż magazyn "Spike" nazwał 100 Broken Windows "number one album you didn't hear in 2000" czyli w wolnym tłumaczeniu "najlepszym albumem, którego nie słyszałeś w 2000 (roku)". Poza tym grupa otrzymała w Ameryce bardzo wiele pochlebnych recenzji za swój album.
[edytuj] The Remote Part (2002)
Idlewild komponowali utwory do tego albumu w szkockich highlandach. Producentem został Dave Eringa. W tworzeniu pomagali również przyjaciele zespołu tacy jak Edwin Morgan (znany i ceniony szkocki poeta, którego tekst możemy usłyszeć w zamykającym płytę utworze "Scottish Fiction"), Allan Stewart (koncertowy gitarzysta zespołu od połowy 2001 roku) i Jeremy Mills (grał na gitarze i klawiszach podczas koncertów do połowy 2001 roku). Zespół kończył rok 2001 nagrywając i miksując utwory w różnych studiach. Kwiecień 2002 roku członkowie Idlewild z pewnością będą wspominać bardzo miło. Najnowszy singel z "The Remote Part" zatytułowany "You Held The World In Your Arms" stał się największym przebojem zespołu, wkroczył do Top 10 brytyjskiej listy przebojów i zajął na niej ostatecznie 9 miejsce. Dwa miesiące później zespół wydaje singel "American English", który osiąga 15 miejsce na brytyjskiej liście przebojów i przede wszystkim sam album, który od początku zajmuje 3 pozycję na liście najlepszych brytyjskich albumów. The Remote Part ostatecznie zdobył tytuł złotej płyty na wyspach. W recenzjach brytyjskich gazet często pojawiały się opinie i wyróżnienia typu "najlepszy album roku" czy "zespół roku". W październiku 2002 został wydany kolejny singel grupy "Live In Hiding Place" jednakże nie udało mu się powtórzyć sukcesu dwóch poprzednich. W lutym 2003 wydano "A Moddern Way Of Letting Go" ale podobnie jak "Live In Hiding Place" nie został hitem, zajął 28 miejsce na UK Charts. Niewątpliwym następstwem tych sukcesów były zaproszenia ze strony Coldplay i Pearl Jam do supportowania ich koncertów. Z Coldplay Idlewild wyruszyli po największym turnee po Europie w swojej karierze, a z Pearl Jam na największe tournee w ogóle. Z tymi ostatnim zaprzyjaźnili się tak bardzo, że wspólnie zagrali jeden z utworów podczas finałowego występu Pearl Jam w Chicago.
[edytuj] Warnings/Promises (2005)
Pisanie piosenek do tego albumu podobnie jak do poprzednich zaczęło się w szkockich highlandach (z przerwami na tworzenie kawałów w londyńskim mieszkaniu Roddy'ego), jednakże zespół stwierdził, że zacznie wszystko od nowa ponieważ napisane dotąd utwory budziły w członkach zespołu mieszane uczucia. Kapela wybrała Tone'go Hoffera na człowieka, który poprowadzi tworzenie albumu. Zespół wybrał się więc do Los Angeles pod koniec maja 2004 gdzie przez kolejne 3 miesiące tworzył, miksował i nagrywał nowe piosenki. Podkreślić należy iż był to pierwszy raz gdy Idlewild za "jednym zamachem" nagrali całą płytę. Początek roku 2005 stanął pod znakiem serii akustycznych koncertów. "Love Steals Us From Loneliness" - nowy singel zespołu ukazał się w lutym i dotarł do 16 miejsca. Dwa tygodnie po tym wydarzeniu Warnings/Promises zajęło 9 miejsce na liście najlepszych brytyjskich albumów. Kolejne single "I Understand It" i "El Capitan" nie zdołały wedrzeć się do najlepszej 30 brytyjskiej listy przebojów. "As If I Hadn't Slept" w ogóle został anulowany. Zaraz po wydaniu Warnings/Promises zespół rozpoczął nadrabianie zaległości w koncertowaniu (w 2004 Idlewild prawie w ogóle nie grali koncertów). Sam album przeważnie uzyskiwał pozytywne oceny, jednak sporej części fanów i krytyków nie spodobał się kierunek obrany przez zespół w tym albumie - bardziej nastrojowy, smutny i refleksyjny.
[edytuj] Make Another World (2007)
Płyta została wydana 5 Marca 2007 roku - zajęła 26 miejsce na liście najlepszych albumów (wynik wbrew pozorą bardzo dobry, ponieważ płyta i single nie miały żadnej kampanii reklamowej). Dzięki ponownej współpracy z Dave'em Eringą i podpisaniem kontraktu z wytwórnią (Sequel), która nie zmuszała do tworzenia muzyki "pod publiczkę" zespół wrócił w swym brzmieniu do korzeni. Recenzje tego albumu są jak dotąd bardzo skrajne. Dla przykładu BBC.co.uk oceniło album wręcz entuzjastycznie, natomiast The Guardian dokładnie odwrotnie. Pierwszym nieoficjalnym singlem promujacym płyte był If It Takes You Home. Natomiast pierwszym "pełnoprawnym" został No Emotion. Dotarł on do 36 miejsca na brytyjskiej liście przebojów. 18 czerwca zostanie wydany kolejny singel zespołu zatytułowany A Ghost In The Arcade.
[edytuj] Członkowie zespołu
[edytuj] Obecny skład
- Roddy Woomble (wokal) 1995-obecnie
- Rod Jones (gitara, drugi głos) 1995-obecnie
- Colin Newton (perkusja) 1995-obecnie
- Allan Stewart (gitara) 2001-obecnie
- Gareth Russell (bass) 2006-obecnie
[edytuj] Byli członkowie
- Oficjalni
- Gavin Fox (bass) 2003-2005
- Bob Fairfoull (bass) 1998-2002
- Phil Scanlon (bass)1995-1997
- Nieoficjalni
- Allan Stewart (gitara) 2001-2002 [jako gitarzysta koncertowy]
- Jeremy Mills (gitara, klawisze) 1999-2001
- Alex Grant (bass) 2002
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Albumy
- Captain (1998)
- Hope Is Important (1998)
- 100 Broken Windows (2000)
- The Remote Part (2002)
- Warnings/Promises (2005)
[edytuj] Single
