IFLA
Z Wikipedii
IFLA (ang. The International Federation of Library Associations and Institutions - Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń i Instytucji Bibliotekarskich) jest międzynarodowym ciałem reprezentującym interesy bibliotekarzy i pracowników informacji.
IFLA powstała w 1927 r. Liczy obecnie 1700 członków w ponad 150 krajach (w Polsce członkami IFLA jest m.in. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich i Biblioteka Narodowa). IFLA została zarejestrowana w Holandii w 1971 roku. Biblioteka Królewska, narodowa biblioteka Holandii w Hadze, dostarczyła kierownictwu IFLA niezbędne wyposażenie.
IFLA jest niezależną, międzynarodową, pozarządową organizacją typu "non-profit". Jej główne cele to:
- promowanie wysokiego standardu usług bibliotecznych i informacyjnych;
- upowszechnianie rozumienia wartości dobrej biblioteki i serwisu informacyjnego;
- reprezentowanie interesów członków na całym świecie.
Członkiem IFLA może być organizacja, stowarzyszenie, instytucja (np. biblioteka) lub indywidualny bibliotekarz czy student. Istnieje szereg form członkostwa, który pozwala na działanie w ramach IFLA każdej formie organizacyjnej - ostatni również np. jednoosobowym centrom lub bibliotekom szkolnym. Dwoma głównymi typami członków, którzy posiadają prawo głosu, są członkowie-stowarzyszenia i członkowie-instytucje.
Problemy wspólne dla bibliotek na całym świecie są przedmiotem podstawowych działań IFLA, określonych przyjętą strategią tej organizacji. Są to:
- ALP (Advancement of Librarianship Programme) - rozwój profesji biliotekarskiej w krajach rozwiniętych,
- FAIFE (Free Access to Information and Freedom of Expression) - dotyczy wolności dostępu do informacji i wolności ekspresji,
- CLM (The Copyright and other Legal Matters Committee) - zajmuje się prawem autorskim i innymi sprawami prawnymi,
- PAC (Preservation and Conservation) - koncentruje się na inicjatywach związanych z konserwacją i zabezpieczaniem materiałów bibliotecznych.
Każdy oddział ma dyrektora, który odpowiada przed Zarządem Głównym i Komitetem Zawodowym.
