Imię róży
Z Wikipedii
Imię róży – pierwsza powieść Umberta Eco, napisana w 1980 r., wydana w Polsce w 1987 r. Została zekranizowana w 1986 r. przez Jeana-Jacques'a Annauda. W roli Wilhelma z Baskerville wystąpił Sean Connery.
Akcja powieści rozgrywa się w 1327 r. w anonimowym włoskim opactwie benedyktynów [1]. Wszystkie wydarzenia rozgrywają się w ciągu tygodnia. Głównymi bohaterami powieści są angielski franciszkanin Wilhelm z Baskerville oraz jego uczeń - młody austriacki nowicjusz - Adso z Melku. Powieść napisana jest w formie kronikarskiej relacji tego drugiego. Imię róży jest dobrym przykładem powieści szkatułkowej.
Spis treści |
[edytuj] Postacie
- Wilhelm z Baskerville - franciszkanin prowadzący śledztwo, opiekun i nauczyciel Adsa/Adsona [2]
- Adso z Melku - nowicjusz z klasztoru benedyktynów w Melku, uczeń Wilhelma, narrator opowieści
- Abbon z Fossanovy - opat
- Adelmus z Otrantu - iluminator, od niego zaczyna się całe śledztwo
- Remigiusz z Varagine - klucznik
- Malachiasz z Hildesheimu - bibliotekarz, towarzysz brata Jorge
- Seweryn z Sant'Emmerano - herborysta, zaprzyjaźnia się z Wilhelmem
- Mikołaj z Morimondo - szkłodziej
- Alinard z Grottaferraty - najstarszy, powszechnie szanowany mnich
- Jorge z Burgos - ślepy mnich, surowy, bardzo religijny, drugi pod względem wieku w opactwie
- Wenancjusz z Salvemec - tłumacz z greki
- Berengar z Arundel - mnich
- Bencjusz z Uppsali - mnich
- Aimar z Alessandri, Pacyfik z Tivioli i Piotr z Sant'Albano - grupa "Italijczyków" - rdzennie włoskich mnichów sprzeciwiających się dominacji obcokrajowców w opactwie, sprzecznej z jego tradycją, skupiona wokół starca Alinarda
- Hubertyn z Casale - mistyk, postać historyczna
- Michał z Ceseny - teolog, postać historyczna
- Bertrand z Pogetto - kardynał, postać historyczna
- Bernard Gui - bezwzględny inkwizytor, postać historyczna
- Salwator - porozumiewający się wieloma językami garbus. Na pozór głupiec, okazuje się człowiekiem rozumnym.
- Dziewczyna - w powieści nie pojawia się jej imię. Młoda, uboga wieśniaczka zarabiająca na życie nierządem.
[edytuj] Fabuła
Wilhelm i Adso przybywają do opactwa, by wziąć udział w debacie na temat ubóstwa Jezusa Chrystusa. Opat Abbon prosi Wilhelma o pomoc w rozwiązaniu tajemnicy śmierci iluminatora Adelmusa z Otrantu, którego znaleziono martwego u stóp opactwa. Ślady zdają się wykluczać samobójstwo lub nieszczęśliwy wypadek. Sytuacja komplikuje się, gdy giną kolejni mnisi. Kolejne wydarzenia zdają się wskazywać coraz bardziej, że wszystkim zależy na zdobyciu pewnej starożytnej księgi, a klucz do rozwiązania zagadki kryje się w tajemniczej bibliotece opactwa.
Wątek kryminalny nie jest jedynym - i wcale nie najważniejszym - w powieści. Pozostałe to m.in.:
- teologiczny (dyskusja o ubóstwie, dyskusja o śmiechu)
- historyczny (m.in. historia brata Dulcyna (Fra Dolcino) opowiedziana Adsowi przez Hubertyna, konflikt polityczny na płaszczyźnie cesarz-papież)
- miłosny (dotyczący Adsa i dzieweczki)
[edytuj] "Dopiski na marginesie Imienia róży"
Esej Umberta Eco z 1983 r. w którym autor wyjaśnia niektóre kwestie dotyczące powstawania dzieła. W Polsce opublikowany razem z tekstem powieści.
[edytuj] Ciekawostki
- Utwór zespołu Iron Maiden - "Sign of the Cross" opiera się na książce "Imię róży".
- Piosenka "Salvatore" Islandzkiej grupy - Retro Stefson, nosi tytuł jednego z bohaterów powieści "Imię róży".
[edytuj] Przypisy
- ↑ Eco opisuje miejsce miejsce akcji w ten sam sposób, w jaki w innych swoich dziełach opisuje okolice swoje rodzinne strony, tj. dolinę rzeki Tanaro w okolicach Alessandrii; tam właśnie miałoby się znajdować opactwo, do którego przybyli bohaterowie
- ↑ Na początku polskiego wydania powieści raz zastosowano taką odmianę tego imienia, analogicznie do Otto(n)/Otta (Ottona), Bruno(n)/Bruna (Brunona).