Immunoglobuliny D
Z Wikipedii
Immunoglobuliny D (IgD) - rodzaj przeciwciał; klasa immunoglobulin o masie cząsteczkowej 185 kDa, które stanowią mniej niż 1% immunoglobulin zawartych we krwi.
Są to immunoglobuliny o budowie monomerycznej, zbudowane z 4 łańcuchów: 2 ciężkich δ (delta) i albo 2 łańcuchów lekkich κ albo 2 łańcuchów lekkich λ.
Wzór domenowy: VH + CH1 + region zawiasowy + CH2 + CH3 + ogon.
Immunoglobuliny D są najmniej zbadanymi immunoglobulinami i ich fizjologiczna funkcja nie została w pełni wyjaśniona. Cechują się największym regionem zawiasowym i występowaniem na niepobudzonych (dziewiczych) limfocytach B oraz, w niewielkich ilościach, w osoczu. Hipotetycznie przyjmuje się, że biorą one udział w pobudzeniu limfocytów B i przysposobieniu ich do procesu przełączania klas.
