Imperium (Warhammer 40000)
Z Wikipedii
Imperium - państwo z fikcyjnego świata Warhammer 40000, zrzeszające wszystkie planety rządzone przez Imperatora, jego armie kosmicznej piechoty oraz oddziały Gwardii Imperialnej. Religią obowiązującą jest Kult Imperialny.
Historia Imperium
Imperium zostało założone przez Imperatora Ludzkości (Mistrz ludzkości, władcy ludzkości i Boga rodzaju ludzkiego) na końcu "Wieku Konfliktu", okresu anarchii, bezprawia i bezsensownego zniszczenia, które trwało już od wielu wieków. Bardzo zaawansowana galaktyczna cywilizacja, zbudowana przez człowieka w poprzednich erach przepadła.
Jednakże, kiedy sztormy spaczni Wieku Konfliktu opadły, Imperator zdecydował, by połączyć ludzkość pod jego rządami, zmieniając jego hordy techno-barbarzyńskich wojowników w pierwsze oddziały nadludzi zwanych Space Marines.
Po zabezpieczeniu naukowych placówek i kosmicznych doków Luny, bazował na Marsie, Imperator zbudował wojenną flotę, z którą rozpoczął Wielką Krucjatę, która trwała przez dwa wieki i skończyła się formalnym ustanowieniem Imperialnych Rządów ponad wszystko.
Podczas tego okresu, Imperator zatrudnił swoich najpotężniejszych żołnierzy, Space Marines i ich urodzonych liderów, Patriarchów. Ci, elitarni żołnierze połączeni z siłą Imperialnej Armii / Floty (później Imperialna Gwardia i Imperialna Flota jako oddzielne organizacje), uczyniły Ludzkość wybitną siłą do walk w galaktyce, ponieważ siła militarna połączonych armii była zdumiewająca, wielu utwierdziło się w przekonaniu, że przeznaczeniem Człowieka, jest rządzenie galaktyką.
Początkowo Imperium było świecką absolutną monarchią kierowaną przez Imperatora. Po Herezji Horusa, ale przed założycielskim Ecclesiarchy, Imperium było w stanie przetrwać i odpowiednio zadziałać przeciwko wszystkim groźbom jako feudalne królestwo rządzone przez Wysokich lordów Terry i ochraniane przez Inkwizycję. Codex: Witch Hunters daje szczegółową historię Imperium, rozpoczynając od królestwa, które sam Imperator utworzył, do założycielskiego Ecclesiarchy 3000 lat po jego integracji ze złotym tronem, i wynikającej zmiany Imperium od stosunkowo świeckiej instytucji do teokracji, w której prawa obywateli, wolności i nawet osobiste szczęście stało się postrzegane jako grzechy i tylko cierpienie i śmierć dla Imperatora teraz zostały uznane jako cnoty.
