In dulci jubilo
Z Wikipedii
In dulci jubilo - niemiecka kolęda napisana częściowo w języku łacińskim, a częściowo w języku niemieckim. około 1328 roku. Jedna z najstarszych dziś śpiewanych kolęd. Autorem był prawdopodobnie Heinrich Seume niemiecki mistyk XIV -wieczny. Za klasyczną dziś uchodzi jednak inna wersja z 1440 roku, której autorem jest Piotr z Drezna (Peter von Dresden). Muzykę do niej skomponował Johann Walter (1496-1570). Znana jest tez i cneiona późniejsza orkiestracja J. S. Bacha (BWV 729). Angielski kompozytor XIX-wieczny Robert Lucas de Pearsall przetłumaczył tekst na język angielski zachowując makaronizmy i elementy łacińskie.
[edytuj] tekst Piotra z Drezna z 1440 roku
In dulci jubilo, Nun singet und seid froh! Alle unsre Wonne Liegt in praesepio Sie leuchtet wie die Sonne Matris in gremio |: Alpha es et O. :|
O Jesu parvule, Nach Dir ist mir so weh. Tröst mir mein Gemüte, O puer optime, Durch all Deine Güte, O princeps gloriae. |: Trahe me post te. :|
O Patris charitas! O Nati lenitas! Wir wären all verloren, Per nostra crimina, So hat er uns erworben Coelorum gaudia. |: Quanta gratia! :|
Ubi sunt gaudia? Nirgend mehr denn da, Wo die Engel singen Nova cantica, Und die Harfen klingen In regis curia. |: Eia, wär'n wir da! :|
Mater et filia Ist Jungfrau Maria. Wir waren gar verdorben Per nostra crimina, Nun hat sie uns erworben Coelorum gaudia. |: Quanta gracia! :|
[edytuj] tłumaczenie Pearsalla na język angielski
In dulci jubilo, Let us our homage show! Our heart's joy reclineth In praesepio; And like a bright star shineth Matris in gremio. Alpha es et O!
