Infamia
Z Wikipedii
Infamia (łac. niesława, hańba) – utrata czci i dobrego imienia. W systemie prawnym Rzeczypospolitej Obojga Narodów orzekana wobec szlachty, oznaczała utratę czci, zakaz sprawowania funkcji urzędnika zaufania publicznego oraz częściowe wyjęcie spod prawa. Niekoniecznie wiązała ze sobą nakaz opuszczania kraju. Kara infamii zakładała, iż osoba skazana pozostanie w kraju, lecz jej prawa będą znacznie upośledzone. Każdy, kto pomógł takiemu szlachcicowi mógł się liczyć z obłożeniem infamią. Istniało pozwolenie bezkarnego zabicia infamisa. Zabójca mógł otrzymać 200 czerwonych złotych i połowę posiadłości skazanego. Jeśli jeden infamis zabił drugiego, to miał szansę na przywrócenie do społeczeństwa.