Integracja ekonomiczna

Z Wikipedii

Integracja ekonomiczna- jest to proces scalania gospodarek narodowych poszczególnych krajów i jednocześnie tworzenia jednego organizmu gospodarczego. Powstaje ona na skutek usuwania ograniczeń w przepływie towarów i czynników produkcji oraz tworzenia podobnych warunków konkurencji. Integracja ekonomiczna jest procesem polegającym na stopniowym rozszerzaniu działania jednolitego mechanizmu rynkowego na obszarze ugrupowania integracyjnego. Jest to porozumienie preferencyjne, gdyż eliminując ograniczenia handlowe między członkami integracji, pozostawia je w stosunkach z innymi krajami.

Proces integracji ekonomicznej odbywa się przede wszystkim dzięki działaniu mechanizmu rynkowego, dlatego też rola państwa może sprowadzać się jedynie do tworzenia warunków umożliwiających rozszerzenie działania mechanizmu rynkowego w skali międzynarodowej. W takim przypadku, gdy dochodzi do scalenia gospodarek poszczególnych krajów bez tworzenia przez państwo organizacyjnych ram porozumienia integracyjnego, mamy do czynienia z integracją realną. Integracja ekonomiczna oprócz wymiaru gospodarczego, ma także wiele innych, przede wszystkim wymiar polityczny, społeczny, kulturalny.

[edytuj] Formy integracji ekonomicznej

Do form integracji ekonomicznej należą:

1) strefa wolnego handlu- najprostsza i jedna z najczęściej stosowanych form, polegająca na likwidacji ceł i ograniczeń pozataryfowych, pozostawiając krajom członkowskim swobodę stosowania narzędzi polityki handlowej wobec krajów spoza ugrupowania, np. Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (EFTA), Środkowoeuropejska Strefa Wolnego Handlu (CEFTA), Północnoamerykańska Strefa Wolnego Handlu (NAFTA);

2) unia celna- porozumienie handlowe, w których członkowie oprócz likwidacji ceł i ograniczeń pozataryfowych, prowadzą wspólną politykę handlową wobec pozostałych krajów;

3) wspólny rynek- forma integracji, w której kraje członkowskie znoszą ograniczenia w obrocie dobrami i usługami, prowadzą wspólną politykę handlową wobec krajów trzecich i wprowadzają nieskrępowany ruch czynników produkcji wewnątrz ugrupowania;

4) unia ekonomiczna- wyższa forma wspólnego rynku, w której członkowie dokonali harmonizacji wszystkich rodzajów polityki, mających wpływ na warunki konkurencji, m.in. polityki podatkowej, monetarnej, społecznej;

5) unia walutowa- forma integracji europejskiej, w której wprowadza się także wspólną walutę;

6) unia polityczna- polega na unifikacji części lub całości polityki zagranicznej i obronnej.

[edytuj] Źródła

Budnikowski A., Międzynarodowe stosunki gospodarcze, PWE, Warszawa 2006