Intonacja (językoznawstwo)
Z Wikipedii
Intonacja - w trakcie wypowiadania tekstu - nadawanie mu pewnego rodzaju melodii, poprzez zmianę modulacji głosu, w celu wyrażenia emocji lub tylko dla oddania specyficznego charakteru danej wypowiedzi.
Intonacja umożliwia rozpoznanie zakończenia zdań i fraz, a także pomaga rozróżnić zdania pytające, rozkazujące i oznajmujące. Z formalnego punktu widzenia intonacja jest jedną z dominant segmentacyjnych tekstu. Tzw. porządek intonacyjny dysponuje dwoma intonemami - antykadencyjnym (opadającym) i kadencyjnym (wznoszącym).
[edytuj] Intonacja w językach tonalnych
W językach tonalnych istotną rolę odgrywa intonacja poszczególnych samogłosek morfemu - jest ona jedną z cech fonologicznych relewantnych (samogłoski wypowiadane z różną intonacją stanowią realizację różnych fonemów). Najczęściej spotykane rodzaje tonów (sposobów intonowania samogłosek), to:
- ton wnoszący
- ton opadający
- ton opadająco-wznoszący
- ton wznosząco-opadający
- ton neutralny